Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
En toch, diepe zuchten ontsnappen aan uw bevende lippen; en toch, daar biggelen heete tranen langs de groeven van uw gelaat; oude man! doe dat niet ook ons maakt gij het harte week. Schep moed! schep moed! snik toch zoo niet, maar zeg het den lijder van Golgotha na: "Vader, Uw wil geschiede!"
Ga liggen! Rust uit, rust nu uit, Eline. Eline zag met hare koortsige oogen Jeanne lang aan en zij wond heur arm om Jeanne's hals. Rust nu, Eline rust nu, als je niet slapen kan. Een holle snik doorknarste Eline's keel. Engel, die je bent! fluisterde zij brekend. Ik zal het nooit vergeten, wat je voor me doet, nooit. Het is of je me gered hebt van een afgrond. O, die modder!
Het zou zeker nog heel lang duren, eer zij den hemel zag, zij was nog zoo jong, maar grootmoeder, die zou.... Met een snik van ontzetting, brak zij haar gedachtenloop af. O neen, neen, grootmoeder moest bij haar blijven, zij moest en zou weer beter worden; wat zou Elsje moeten beginnen zonder haar?
Er was een trede, die altijd kraakte onder den tred, dat wist Johannes. En nu hoorde hij haar driemaal kraken, het klonk als pijnlijk kreunen. Doch onder den vierden voetstap was het als een doffe snik. En boven hoorde Johannes een gekreun, zacht en zoo regelmatig als langzaam klokgetik. Het was een pijnlijk akelig geluid. De deur van Johannes' kamertje stond open.
De levensvijand tastte u aan, en ofschoon men u ook overwinnaar waande in den heeten kamp, de wonde u toegebracht zij was te geweldig en in de armen van onzen braven leermeester, uw trouwsten vriend en geestverwant, gaaft gij den jongsten snik.
De als verwelkende oogleden openden zich.... Cecilianus, zei Martialis. Ik ga den Keizer vragen.... Wat, heer? vroeg de knaap mat. Of Cecilius terug mag komen. De knaap gaf een snik van geluk. Hij greep Martialis de handen. O, Martialis!! riep hij, vergetende zijn eerbied. De dichter steeg in. De vrienden, in den tuin, wuifden hem afscheid.
Heeft de stervende den laatsten snik gegeven, heeft de ziel het lichaam verlaten, naar het volk meent als ademtocht, dan wordt de mond gesloten, de naaste verwanten drukken de oogen dicht, en in katholieke streken omklemmen de saamgevouwen handen een kruis of rozenkrans.
Ze werd kalm naderhand en snoot zich in haren grooten rooden neusdoek, en veegde trage hare oogen droge. Ze fluisterde, met een droef lachje, Goedele toe dat ze niets hiervan bij Romaan mocht laten gebaren. En vriendelijk, nog even na 't eerste woord een snik meeduwend, vroeg ze: Wilt ge nu Wiezeken zien? Goedele nam de bonte pop, die zij medegebracht had, en ging vóor.
Daar zaten zij, vurig biddende, zonder zich te bewegen, alsof zij in een diepe slaap geweest waren; van tijd tot tijd kwam een doffe snik uit haar borsten, wanneer het gedruis des strijds zich meer verhief, en dan zuchtte Maria: "O God almachtig, God der heirkrachten, ontferm u onzer. Staat ons bij in de nood, o Heer!"
Toen haar echtgenoot den laatsten snik gaf, kreeg zij flauwte op flauwte, en hij, met wien zij door den heiligen huwelijksband was verbonden, was voor altijd van haar gescheiden, zonder dat het zelfs mogelijk was geweest een afscheidswoord te spreken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek