Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 29 juli 2025


»Verwelkende?" herhaalde hij op een toon van verwijt. »Zeg liever de volschoone, die van haar koninklijke vriendin het geheim geleerd heeft van jong te blijven."

De als verwelkende oogleden openden zich.... Cecilianus, zei Martialis. Ik ga den Keizer vragen.... Wat, heer? vroeg de knaap mat. Of Cecilius terug mag komen. De knaap gaf een snik van geluk. Hij greep Martialis de handen. O, Martialis!! riep hij, vergetende zijn eerbied. De dichter steeg in. De vrienden, in den tuin, wuifden hem afscheid.

"Wat wíl die kerel toch met dat meisje?" vroeg Eduard, terwijl ze den weg langs de tulpenvelden in gingen. De groote bloei was al voorbij; hier en daar wiegden nog enkele roode en witte ballonnetjes, maar er tusschen was veel kale aarde, en ze vonden ergens in 'n sloot 'n heele hoop verwelkende bloemen, die zoo maar als waardeloos waren weggegooid.

Mevrouw Verstraeten kwam in de serre bruidje bezorgd aan heur oor vragen, of zij niet moê was, maar zij schudde ontkennend heur kopje, al lag zij wat mat in een rieten stoel, geheel wit en geurende van de verwelkende jasmijnen in haren bouquet.

Fijne, schuchtere dartelingen van stervend zilver en kwijnend rood lispelden. Een luchteile wade van verwelkende glansjes lauwde. In de broeyerig-kleverige roerloosheid van de kamer gleden en streepten Mathildes gedachten uit haar heele wezen over de donzige kleuren. Uit haar oogen ruischte haar denken.

Hij bespotte het misvormde lichaam, die verwelkende leden.

Help gij mij nu ook om alles ten beste te keeren voor de Koningin.... en als het Archibius gelukt Barine voor eenigen tijd buiten de stad te houden, dan.... Ja, zoo ik maar iets wist wat u aangenaam kon zijn, dan zou ik u dat zeker verschaffen. Maar wat geeft de gevierde Dion om zijn verwelkende vroegere speelkameraad?"

Rhodopis, zegt Cresus dikwerf, gelijkt eene roos, die liefelijk geurt en aan zwakke lijders verkwikkenden balsem schenkt, zelfs dan nog, wanneer zij verwelkende blad voor blad verliest, en geduldig den wind verbeidt die haar het laatste zal ontrukken." »O, moge zij nog lang gespaard blijven! Liefste, sta mij nog eene groote gunst toe!" »Zij is u toegestaan, nog eer ik ze vernomen heb."

Woord Van De Dag

staande

Anderen Op Zoek