Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
Toen de priester eens op het middaguur door de streek slenterde, ontmoette hij Bentivegna del Mazzo met een beladen ezel. Hij sprak hem aan en vroeg hem, waar hij heen ging.
Ik was zoo opgewonden over de onverwachte onderscheiding, die mij te beurt was gevallen, dat het mij onmogelijk was thuis te blijven. Ik stak een sigaar op, slenterde wel een uur lang de haven op en neer, en belandde eindelijk in den Duitschen biertuin op het strand, waar ik in gezelschap van de vroegere, bekende Duitsche kooplui een glas bier dronk en eindelijk innig vergenoegd naar huis ging.
Mismoedig en onverschillig nam hij zijn hoed en slenterde naar buiten, om een poosje naar Greta te gaan; maar hij vond het huis gesloten. Waarschijnlijk had Steffensen haar meê naar het feest genomen; ze vond het prettig onder menschen te zijn; allen kenden haar en hadden een vriendelijk woord voor haar en dan was er ook muziek. Abraham ging ook verder, de kant naar de fabriek uit.
Marmeren beelden, glanzende blank, bekroonden den hoogsten ommegang, gebarend tegen het transparante azuur. In de nissen der muren rijden zich eveneens de beelden. De deur van het postscænium stond open; de caterva, een voor een, slipte, slenterde er door heen, toen de dominus en de jongens naderden. Ze keken alle drie op. Toch een móoi Theater! bewonderde de dominus.
Rob slenterde dus zoo'n beetje langs de straat, z'n boeken onder den arm en z'n oogen naar den grond, en hij trachtte zich vergeefs 'n formule uit zijn natuurkundeboek te binnen te roepen, die hij totaal vergeten was, en waarnaar hem vandaag zeker gevraagd zou worden. Ze vroegen hem altijd dingen die hij niet wist! Rob was niet dom integendeel.
Hijgend duwde ik haar het tweede kleinood in de hand en zag haar aan, of het zoo nou niet goed was. En toen zei ze: »Had dat vod maar gehouden." En ze zette het minachtend neer. Dat was bijna zoo erg als het schandpapier op mijn rug. Ik voelde een diepe krenking en verloor alle veerkracht uit mijn heele lijfje. Beschaamd slenterde ik naar de feestzaal.
Ja ja, beste jongen! Wenn ich zufrieden bin! dáár zit hem de knoop!... Ik slenterde mijmerend stadwaarts: langs de schoone ruïne der Romeinsche Baden, over de duizend- en nogmaals duizendjarige Moezelbrug tusschen ruige bouwvallen en popperige villa's het wonderlijkste durcheinander van doode kolossen en levende nietigheden.
Hier en daar bleven zij gedurende eenige oogenblikken bij sommige speeltafels staan, sloegen den gang van het spel gade, maar onthielden zich blijkbaar stelselmatig er deel aan te nemen. Pescadospunt verloor hen niet uit het oog, terwijl hij als een onbedreven nieuwsgierige op en neder slenterde.
Hij wilde wel zijn hoofd omdraaien, en het oude huis herzien, en den drempel, en dat wondere beeld van vleesch.... Hij slenterde maar, keek niet achterwaarts, strompelde scheef-beenend over de ongelijke kasseide, en aldus gebeurde het dat hij smoorlijk werd verliefd. Hij stiet het groene hekje open, zoodat de bel ommentweer snokte en leelijk door den gang lawaaide.
De caterva, vaak na gekeken, herkend soms toe geroepen: histriones!, slenterde onverschillig voor de algemeene minachting, langzaam een eind de Sacra Via op, door den Titusboog.... De Joodsche Kandelaar! wezen de tweelingen den dominus. Hebben jullie dan
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek