Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 12 mei 2025


Werkvolk, zei Rik na een stonde. Mijnheer Devleeschhouwer deed onachtzaam al spelend zijn leeg tasje op tafel ommentweer rollen. Ze begonnen allemaal seffens dooreen te spreken. Ze wierpen een woord alhier en aldaar en ze waren koortsig. Weer een meeting.... Weer een vechting.... Weer 't bedrijf van Zondag een ophitsen, een losloopen van gewelddoeners. Wat een tijd, wat een tijd!

Toorn en smert scheurden zijne hersens vaneen en hij wist geen daad aan te vangen: een straffe of een afkeer.... Hij wilde dan verder weten. 't Schorde in zijn keel: Met wien?... Zeg me met wien?... Ze antwoordde niet. Het licht begon te schemeren vóor zijne oogen, te waggelen ommentweer en donkere wolken rolden opwaarts uit purperen kuilen.

Haar venster stond nog open en 't vrije geluchte joeg in breede vlagen ommentweer. Ze belook de ramen en huiverde een endeken. De keerse stak weldra een rustig vlammeken omhooge en wierp schier roerlooze schaduwen tegen de muren. Het bedde stond hagelblank en vouwrijke gordijnen vielen erlangs, doorzichtig in 't gele uitspattende licht.

Ze kon wel in 't zoete geharrewar van al hare ommentweer doezelende ideeën 't zicht herkennen van Madeleen en Romaan, van Wiezeken en tante Olympe, van Ameye.... Ze tastte nog het werkelijke leven, maar 't en bezeerde haar niet. En Bella babbelde. En daarhooge togen de wolken voorbij.

Hij wilde wel zijn hoofd omdraaien, en het oude huis herzien, en den drempel, en dat wondere beeld van vleesch.... Hij slenterde maar, keek niet achterwaarts, strompelde scheef-beenend over de ongelijke kasseide, en aldus gebeurde het dat hij smoorlijk werd verliefd. Hij stiet het groene hekje open, zoodat de bel ommentweer snokte en leelijk door den gang lawaaide.

Haar rheumatiek beterde er schijnbaar door, en ze kon al ommentweer wandelen en tallenkant inspectie doen. Goedele had in hare oogen een goed gedrag. Alleen deed ze nu meer aan toilet en had over haar een overdreven prontigheid. Maar in het idee van Ursule, was 't allemaal om Sebastiaan te behagen, en zoo waren 't, peinsde ze, goed-besteedde onkosten, die later wel dikken intrest zouden afwerpen.

Hij boog zich over haar, benauwd fluisterend: Wie heeft u hier gezonden? Hij merkte dadelijk hoe bang zijzelve werd en hij week, op een ende uitberstend met schrikkelijke woede. Zijne armen zwaaiden toornig ommentweer en dieper zakten de rimpels in zijn voorhoofd. Hij riep: Wie? Wat komt ge hier praten van iemand ... die onze moeder is?

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek