Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
De menschen zeiden: "we gaan eens bij de Stier en 't Kuipken," zooals ze anders zouden gezegd hebben: "we gaan eens bij den slager of den kruidenier." De spotnaam had door 't algemeen en jarenlang gebruik zijn honende beteekenis verloren.
Heeft een meester ondeugden, dan stijft de hooger ontwikkelde knecht hem daarin en ziet ze zelfs tot zijn voordeel te brengen. Een knecht kan zonder onrust in zijn hart in een goed huis leven. Na zijn genoegen gegeten en gedronken te hebben, gaat hij rustig slapen als een kind des huizes, zonder zich om bakker of slager te bekommeren."
In dien verkiezingsstrijd was iets, dat haar persoonlijk een streelend gevoel van gewicht gaf. Het gevolg daarvan was, dat een zekere afdeeling van de pers verklaarde, dat de uitslag alleen te danken was aan de kuiperijen van een voorname en schoone vrouw. Men zeide zelfs, dat zij, evenals een andere dame van rang uit vroeger tijd, een slager gekust had, om zijn stem te winnen.
Wij hadden ongeveer een half uur gebruikt om hier te komen. Hier zijn wij er, zeide de slager, toen de beide dragers den stoel neerzetten. Kom van den draagstoel af, Heer! Ik schoof de deuren geheel open en keek naar buiten.
Stilte van oprechte belangstelling is over de menigte. De man blijft lang onder, verschijnt spuwend en snuivend, maar met leege handen. "Jezus, Jezus!" huilt de vrouw naast den slagersknecht: "Zoo'n engel van 'n kind!" "Ken je de mense?" vraagt de slager. "'t Is de jongen van Arie op den hoek! Een engel van 'n jongen!" "Weete de mense d'r van?" "Ze zijn gewaarschouwd... De man is uit.
Kobus liep grunnekend in de gangen en ouwe Chris, bewegend zonder lichaamsweten, smoorde in den oven met gehypnotiseerde gebaren, een malsch stuk lenden, dat de slager bij uitzondering op Zondag leverde. Meneer zat met z'n verzwikten voet in ijscompressen. Mevrouw wrokte over 'n man, die z'n hebben en houen aan z'n familie ontstal.
Van den slager neemt gij niets, gebood ik. Wat er in zijn zakken is, komt ons niet toe. Daarover beschikke de Kiaja. Maar wat Mubarek bij zich heeft, dat nemen wij. Hij had een mes en een paar oude pistolen bij zich. Zijn geweer lag op het dak; wij hadden het niet noodig. Maar twee buidels, groote volle buidels, haalde mijn kleine Hadschi uit zijn zak. Hamdullillah! riep hij uit.
Hij was bij het schijnsel duidelijk te herkennen. Manach el Barscha! brulde Halef hem achterna. Ook ik had hem herkend en zag nu Halef de groote deur voorbij stuiven. Ik mikte op de smalle streep, die verlicht was en waarover de derde moest gaan, die Halef achtervolgde. Daar kwam hij, juist zoo gekleed als de slager geweest was. Hij kwam in mijn lijn en ik schoot. Maar ik zag, dat ik hem miste.
Een slager hield triomfantelijk een stuk touw omhoog en sloot zich insgelijks aan bij de moordlustige bende. »Maar De Celles is al weg," zei er een, die tot nog toe vergeefs gepoogd had, zich verstaanbaar te maken. »Hij is van morgen met meneer Le Brun naar Utrecht afgetrokken." »Hij is niet weg!" verzekerde de aanvoerder. »Hij lijdt aan 't pootje. Ik weet secuur, dat de schelm nog niet weg is!
"Mijne Heeren," zeide hij, "eene opvoeding, die precies het tegenovergestelde was van die van signor Rolando, heeft het zelfde resultaat gehad. Mijn vader was slager in Toledo; met recht ging hij door voor den grootsten woesteling in de buurt en mijn moeder was niet zachter van aard. In mijn jeugd wedijverden zij als het ware in het afrossen van mij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek