Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
Dat zal hij natuurlijk ontkennen. Zijn leugens helpen hem niets. Ik heb een stuk uit zijn kaftan gescheurd, dat ik in mijn zak gestoken heb. Maar hoe wilt gij het met hem aanleggen! Hebt gij eenige macht over hem? Helaas, neen! Dan zal ik de zaak terhand nemen. Wat wilt gij doen! Dat komt vanzelf! Geen nieuwe dwaasheid, Halef! Wees maar niet bang, Sihdi.
Hij maakte een toestemmende beweging, want spreken kon hij niet meer. Alle antwoorden had hij trouwens zoo fluisterend gegeven, dat ik mijn oor bij zijn mond had moeten brengen om hem te verstaan. Sihdi, hij sterft! zei Halef medelijdend. Haal water! Hij ging; zijn hulpbetoon was niet meer noodig. De man stierf onder onze handen, zonder nog een enkel woord te zeggen.
Sihdi, hij heeft naar u gestoken en op u geschoten, bepaal wat er met hem gebeuren zal! Zijt gij niet van oordeel dat hij den dood verdiend heeft? Ja, hij heeft den dood verdiend. Maar wij willen hem laten leven. Het zou kunnen zijn dat hij nog een ander mensch werd. Om hem tot die verandering aan te sporen, zal hij de bastonnade krijgen, die u toegedacht was. Hoeveel slagen? Dertig.
Kunt gij muziek zien? Neen, Sihdi. Dan is er volgens u ook geen muziek. Het is niet goed mogelijk u het wezen en de werking van den stoom te verklaren. Om mij daarbij te kunnen volgen, moet gij eerst meer elementaire kennis hebben. Sihdi, wilt gij mij beleedigen? Heb ik niet menigmaal bewezen, dat het mij aan elementaire kennis niet ontbreekt?
Gij zult de sporen van de vijf ruiters gemakkelijk vinden, want de weg is tamelijk zacht. Nu nam ik afscheid en ging naar mijn wachtende metgezellen terug. Onze vluchtelingen gaan niet naar Uskub; zij zijn naar Rumelia gereden. Naar Rumelia? vroeg Janik. Zij hebben dus den grooten weg verlaten. Wilt gij hen soms volgen, Sihdi? Ja. Wij zullen dus moeten scheiden.
Ik rijd nu verder en gij anderen verlaat Ostromdscha tegen den middag? En blijft het dan bij hetgeen gij gisteren, voor het slapen-gaan hebt gezegd? Natuurlijk! En ik rijd Rih? Ja, en ik neem uw paard. Zadel dat en ga dan weer de stad in, maar neem uw gebedspantoffels mede. Waarom, Sihdi? Die moet gij mij leenen, omdat ik mijn hooge laarzen moet achterlaten. Moet ik die soms aantrekken?
Het was zeer gevaarlijk, doch gelukkig had men daarboven geen enkel tweeloopsgeweer, terwijl ook de tijd, om opnieuw te laden had ontbroken. Wij kwamen heelhuids tot aan de rots, vanwaar men op ons had geschoten, doch dit was ook het eenige voordeel wat die onvoorzichtige bestorming ons opleverde. Er was niemand meer. Sihdi! waar zouden zij gebleven zijn? vroeg Halef.
Nu kan de jacht weer op nieuw beginnen, en wie weet of wij ooit weer zulk een goede gelegenheid zullen hebben om hen te vangen als hier! Zeg dat wel, Sihdi. Die Kodscha Bascha moest gehangen worden. Hij heeft hen niet alleen vrij gelaten, maar hun ook hun paarden teruggegeven. Gelooft gij dat? Natuurlijk. Gij hebt immers gehoord, dat zij paarden hadden. Die hebben voor hen gereed gestaan.
Halef zat zijwaarts achter mij; ik kon niet zien of hij mij gadesloeg, maar ik kende mijn kleinen Hadschi te goed, om niet te weten dat de lust om mee te genieten hem brandde tot in het puntje van zijn tong. Hij zag, hoe het mij smaakte, en dat ik een tweede stuk afsneed. Hajde scheitani, Weg duivel! riep hij uit. Sihdi, wilt gij dan, dat ik alle achting en eerbied voor u zal verliezen!
Sihdi, gij hebt een prachtig, voortreffelijk woord gesproken. De geloovigen zullen zich over u verblijden en de zaligen der drie bovenste hemelen zullen zich over u baden in genot. Eindelijk zult gij dan optreden als het sieraad van het mannelijk geslacht en het hoofd aller helden. Mijn spieren worden tot slangen en mijn vingers als de scharen van een kreeft.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek