Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
In korte trekken vertelde ik, wat er voorgevallen was en vernam van hem, dat zij den weg naar Uskub waren opgegaan. Maar op den weg zijn hun sporen niet te zien, merkte ik aan. Zij sloegen den weg naar Rumelia in. Naar hun meening was de groote weg te modderig. Tot Rumelia konden zij aldoor over grasvlakte rijden. Maar zij maken een grooten omweg, wat voor een gewonde nog al iets beteekent.
Hij nam het mes uit zijn gordel, en ik volgde dit prachtig voorbeeld. Nadat hij voor zich een duchtig stuk had afgesneden, deed ik eveneens, en het gesmul begon. Nooit heeft mij een ham lekkerder gesmaakt dan toen te Rumelia.
Zeer zeker was hij grimmig boos over onze tusschenkomst. Rumelia scheen grooter dan Guriler te zijn. Het strekte zich van den weg af tot aan de rivier uit. De Wardar zag er gevaarlijk uit; het vuile water golfde onstuimig en hoog. De golven hadden zich ver over den oever geworpen en overstroomden de aangrenzende, in weiden afgedeelde grasvlakte. Aan de overzijde der rivier zagen wij de spoorbaan.
Ik zeg u, dat zij in 't geheel niet naar Uskub willen gaan. Daar zouden zij gevaar loopen, opgepakt te worden. Zij vluchten voor ons. Daarom hebben zij u wat voorgelogen, opdat gij aan ons niet zoudt verraden, waarheen zij reden. Is de weg van hier naar Rumelia moeilijk te vinden? In 't geheel niet. Die loopt nog een klein eind langs de rivier en gaat dan rechtsaf.
Doe ze bij uw strijkijzers, tot een erfenis voor uw kinderen en kleinkinderen, opdat uw afstammelingen een blijvende herinnering mogen hebben aan het glorierijke feit, dat hun stamvader de groote kunst verstond, broekspijpen dicht te naaien. Allah schiep apen en ezels; u echter zond hij tot bekroning van deze schepping naar Rumelia!
Het was een roerend afscheid, dat wij van het jonge bruidspaar namen. Toen wij nu, in plaats van noordwestelijk, precies westelijk reden en het dorp achter ons hadden, konden wij de sporen der vijf mannen duidelijk op den weeken grond zien. Een eigenlijke weg was er niet. Kent gij dit Rumelia? vroeg mij Halef, die zich weer naast mij bevond. Neen.
Gij zult de sporen van de vijf ruiters gemakkelijk vinden, want de weg is tamelijk zacht. Nu nam ik afscheid en ging naar mijn wachtende metgezellen terug. Onze vluchtelingen gaan niet naar Uskub; zij zijn naar Rumelia gereden. Naar Rumelia? vroeg Janik. Zij hebben dus den grooten weg verlaten. Wilt gij hen soms volgen, Sihdi? Ja. Wij zullen dus moeten scheiden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek