Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
De gemeenschappelijke snuifdoos werd door broeder Sib te voorschijn gebracht, die er voorzichtig twee vingers in bracht, waarna hij ze aan broeder Sam overreikte, die, na een flink snuifje genomen te hebben, haar in den zak stak. »Wij komen dus geheel en al overeen, broeder Sam?" »Zooals altijd, broeder Sib." »Zelfs bij de keus van een steun?"
De gebroeders Melvill keken elkander aan, zonder er iets van te begrijpen. Broeder Sam nam het oogenblik waar, dat Miss Campbell op een grooten Gothischen armstoel, die bij het venster stond, plaats nam, om te vragen: »Wat wil zij met dien Groenen Straal zeggen?" »En waarom wil zij dien straal zien?" vroeg broeder Sib. Waarom? Men zal het vernemen.
»Zal het zaak zijn, broeder Sam, een zeer ernstig gesprek met haar te hebben." »Binnen weinige weken, broeder Sib, zal onze dochter den leeftijd van achttien jaar bereikt hebben." »Den leeftijd van Diana Vernon, broeder Sam. Is zij niet even bekoorlijk als de aanbiddenswaardige heldin van Rob Roy?" »Ja, broeder Sib, en door de bevalligheid harer manieren...." »Door haar geestesgaven...."
Maar gelukkig was hij ver af; miss Campbell dacht niet meer aan hem en, broeder Sam fluisterde in het oor van broeder Sib: »Men moet die vlieg stil op den muur laten zitten." Schotsch spreekwoord: gelijk aan het Nederlandsche: »men moet geen slapende honden wakker maken.". Men vergenoegde zich met rond te kijken en men keek elkaar ook eens aan.
Neen, morgen reeds!" antwoordde miss Campbell, die opstond, toen de klok voor het middagmaal zich liet hooren. »Morgen.... wel ja.... morgen!" zei broeder Sam. »Ik wou er al zijn," betuigde broeder Sib. Zij spraken waarheid maar waarom die haast? Omdat Aristobulus Beerenkooi besloten had de zomermaanden te Oban door te brengen, en daar reeds sedert veertien dagen was.
Wanneer hij wilde weten waaraan zich daaromtrent te houden, dan had hij immers slechts broeder Sam of broeder Sib te ondervragen.... Maar dit was het juist wat hij wenschte te vermijden en wat hij dan ook niet deed.
»Waardste Helena!" prevelde oom Sam, die in zijn verlegenheid eigenlijk niet wist wat te antwoorden. »Wij hadden gedacht...." »Ja.... wij hadden.... hetzelfde gedacht...." vulde broeder Sib aan, alsof hij hem te hulp wilde komen. »Dat de zon zich verwaardigen zou, ook ten aanschouwe van Oban, in de golven onder te gaan...." »Daar Oban toch aan den zeeoever gelegen is!"
Met het oog scheen zij de lengte van den boog te meten, dien de dagvorstin nog scheidde van het punt waar zij in de wateren van den hybridischen archipel zou ondergaan.... Wanneer slechts in dat oogenblik de hemel, zoo helder thans, niet door de dampen van den schemeravond verduisterd zoude worden! Een stem ontvoerde de jeugdige dweepster aan hare droomerijen. »Het is tijd," zei broeder Sib.
»Ik meen, dat de oompjes een tegenwerping willen maken," viel miss Campbell in. »Ik geloof echter een middel te hebben om die tegenwerping te bestrijden, en hen onfeilbaar tot mijn gevoelen over te halen." Zij stond op en gaf aan ieder hunner den morgenzoen. »Ziedaar, dat is voor u, oom Sam!" »En dit voor u, oom Sib!" »Ik wed dat niemand uwer nog iets in te brengen zal hebben!"
In dat stommetjes-spel werden nog wel andere zaken medegedeeld, waarvan broeder Sam en broeder Sib de vervulling thans in een naaste toekomst te gemoet zagen. Voor hen was Olivier niet meer Olivier. Hij was niets minder dan Amin, de meest volmaakte held uit de zoo heldhaftige gaëlische heldengedichten. Olivier Sinclair was van zijn kant ten prooi aan een geheel natuurlijke opgewondenheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek