Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
Hij woonde te Vernon, waar mijn broeder pastoor is, en heette, meen ik, Pontmarie of Montpercy... Ook had hij, naar ik meen, een geducht litteeken!" "Pontmercy," zei Marius verbleekend. "Juist, Pontmercy. Hebt ge hem gekend?" "Mijnheer," zei Marius, "hij was mijn vader." De oude kerkmeester sloeg de handen ineen en riep: "Zijt ge zijn zoon! Inderdaad, dat kind moet nu een man zijn.
"Nooit?" vroeg de leerling. "Nooit," herhaalde kapitein Hull. "Wat besluit u daaruit?" vroeg Mevr. Weldon. "Dat Samuel Vernon de oostkust van Afrika niet heeft kunnen bereiken, hetzij hij door de inboorlingen gevangen genomen is, hetzij de dood hem onderweg heeft getroffen!" "En dan die hond?...."
"Samuel Vernon!" herhaalde Mevr. Weldon. "Ja, mevrouw, en zijn twee namen beginnen juist met de twee letters die Dingo onder allen heeft uitgezocht en die op zijn halsband gegraveerd zijn." "Inderdaad!" antwoordde Mevrouw Weldon, "En hoe is 't met den reiziger afgeloopen?" "Die reiziger vertrok," antwoordde kapitein Hull, "en sedert zijn vertrek heeft men niets meer van hem vernomen."
"Ja, zoo hij althans niet, evenals ik, onderweg uitstapt. Ik stap te Vernon af, om den correspondeerenden wagen van Gaillon te pakken. De reisroute van Marius ken ik echter niet." "Marius, welk een leelijke naam. Welk een denkbeeld om hem Marius te noemen. Gij heet ten minste Théodule." "Ik zou liever Alfred willen heeten," zei de officier. "Luister, Théodule." "Ik luister al, tante."
Daar, vreezende dat de tante mocht omzien, beschouwde hij, achter een pilaar verborgen, onbewegelijk en met ingehouden adem zijn kind. De dappere krijger was bang voor een oude vrijster. Hieruit was zijn kennismaking met den pastoor van Vernon, den abt Mabeuf, ontstaan. Deze achtenswaardige priester was de broeder van den kerkmeester van St.
't Verwondert me dus wel, dat, nu zijn meester er niet bij is, zoo al de reiziger Samuel Vernon ooit zijn meester geweest is Dingo die twee letters heeft kunnen onderscheiden." "Dat is werkelijk zeer verwonderlijk," zei kapitein Hull. "Maar u moet bedenken, dat er hier slechts sprake is van twee letters, twee bijzondere letters, en niet van een woord dat in 't wild gekozen wordt.
Des avonds, na dit gesprek, nam Marius plaats op de diligence, zonder te vermoeden dat hij bewaakt werd. Wat den bewaker betreft, het eerst wat hij deed was te gaan slapen. En wel was 't een vaste gemoedelijke slaap. De Argus ronkte den geheelen nacht. Toen de dag aanbrak riep de conducteur der diligence "Vernon! de reizigers voor Vernon!" De luitenant Théodule ontwaakte.
Hij had niets dan zijn zeer geringe halve soldij als escadronschef. Te Vernon had hij het kleinste huisje gehuurd, dat hij kon vinden. Men heeft gezien, hoe eenzaam hij er woonde. Tijdens het keizerrijk had hij, tusschen twee veldtochten in, den tijd gehad mejuffrouw Gillenormand te huwen.
Diana Vernon koesterde geen ander gevoel voor haren geleerden neef Raleigh, dan dat eener bescheiden vriendschap. Zij trouwt hem dan ook niet op het einde van den roman. Mooi! maar dat kon de twee broeders niet verontrusten. Zij waren geheel en al behept met de onervarenheid van oude jongeheeren, die geheel onbevoegd zijn in zulke zaken te oordeelen.
Hij had er, behalve den portier, dezelfde Nicolette in zijn dienst, die op Magnon was gevolgd en den amechtigen hijgenden Basque, van wien we boven reeds hebben gesproken. In 1827 was Marius zijn zeventiende jaar ingetreden. Op zekeren avond te huis komende vond hij zijn grootvader met een brief in de hand. "Marius," zei mijnheer de Gillenormand, "morgen moet ge naar Vernon vertrekken."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek