Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juli 2025
Dan geven zij den korten duur van het leven de schuld, als niet toereikend voor den grooten omvang van hun taak. Wat verder de dobbelaars aangaat, ik twijfel wel eenigszins, of hun een plaats in ons gezelschap toekomt.
82 zeg mij waar zij zijn en maak dat ik ze herkenne; daar groote begeerte mij dringt om te weten of de hemel ze verzoet dan wel de hel ze vergiftigt." 85 En hij: "Zij zijn te midden der zwartere zielen: andere schuld houdt ze onder aan den bodem: indien gij zooveel daalt, zult gij ze kunnen zien.
Nu geef mij maar een zoen, Jetje! wij zullen er niet meer over spreken. Het is eigenlijk de schuld van Lodewijk: die had hier al lang moeten zijn om u af te halen, maar hij heeft zijn tijd met Helding op het biljart verbeuzeld. Kom Lodewijk, geef je nicht een arm." "Neen," zei mijn lieve Flora: "ik weet wel, dat Lodewijk liever alleen loopt.
Hun wanschapen klaauw omknelt Een pesttoorts, rookende van Helsche folterdampen, Die in de lucht ontvlamt, en gruwlen spat en rampen; Of, draagt het lokaas bloot dat aantergt tot de schuld, Maar de ijsselijke roê met zacht gebloemt' omhuld. De Vorst der duisternis had op des aardrijks boorden Een veldwacht uitgezet. Dit was die Raad van 't Noorden.
MEVR. LINDE. Hoezoo je getuige? Wat moet ik...? NORA. Als ik soms gek worden mocht ... en dat zou wel eens kunnen gebeuren.... MEVR. LINDE. Nora! NORA. Of als er iets anders met mij gebeurde ... iets ... waardoor ik niet hier kon zijn.... MEVR. LINDE. Nora, Nora, je bent buiten jezelf! NORA. Als er dan iemand was die alles op zich wou nemen, de schuld van alles, begrijp je....
Alles was de schuld van Henk; had heur man Vincent dat ellendige sommetje geld gegeven, zij zou nooit op het idée zijn gekomen hem in huis te nemen. Zij verafschuwde Vincent en zij verafschuwde zichzelve om haar vrees; zij was immers rijk en gelukkig; wat zou hij haar kunnen doen?
"Dat zou ik mij hier laten zeggen?" riep Sanna, rood van toorn, "wilt gij misschien ook beweren, dat wij haar vergeven of gewurgd hebben? Het was juffer Lisette's eigen schuld, dat zij stierf; wat behoefde zij zich in te beelden, dat de baron haar zou trouwen! Waarom knoopte zij een vrijerij aan boven haar stand! Zulk een heer heeft honderd oogen en ziet meer dan één mooi meisje."
"Ons bestuurders ontbreekt de goede wil niet, maar we zien ons gedwongen ons te bedienen van een andermans oogen en armen, die we gewoonlijk niet kennen, en die wellicht in plaats van hun land te dienen, alleen hun eigen belang dienen. Dat is onze schuld niet: dat ligt aan de omstandigheden.
»Miss Campbell," zei hij dien dag, »en gij heeren Melvill, vergeeft mij, maar mij dunkt, dat wij, alles wel beschouwd, zeer slecht te Oban zijn om het natuurverschijnsel in kwestie waar te kunnen nemen." »Aan wien de schuld?" vroeg miss Campbell, waarbij zij met strengen blik de beide misdadigers monsterde, die de oogen verlegen neersloegen.
Aan deze wijze van voorstellen hebben misschien ook de schilders, die zelden onder een stortregen hunne landschapjes zitten te teekenen, en die veeltijds niet karig zijn met hunne hemelsblaauwe verven, veel schuld. Maar het zij zoo! De menschen zijn misschien gelukkig, die zoo kunnen idealiseren en nooit iets anders dan helderheid in de toekomst zien.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek