Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
O, dat weet u wel ... voor u heb ik altijd wel tijd. RANK. Dank u ... dat is lief van u. Daar zal ik gebruik van maken zoo lang als ik kan. NORA. Wat meent u daarmee? Zoo lang als u kan? RANK. Schrikt u daarvan? NORA. Och, het is zoo'n wonderlijk zeggen. Denkt u dan dat er iets gebeuren zal? RANK. Er zal iets gebeuren waar ik mij al lang op voorbereid heb.
Helmond schrikt achteruit. Die het gezegd heeft, ligt hij daar niet te worstelen met den dood? Neen, dat is verbeelding. Maar toch, als het te laat was! Spoed dan, spoed! "Riept u dokter?" zegt Bus om den hoek der deur. Helmond ziet den man eenige oogenblikken met verwondering aan, en zegt dan snel: "Ja, je vliegt naar De Arend, en laat de vigilante inspannen.
Breydel nam de hanaps met een dankbaar teken uit de hand van de soldenier en sprak terwijl hij dezelve aan zijn lippen bracht: "Dit zij op uw gezondheid en geluk in de krijg!" Nochtans zodra enige druppels van de wijn hem in de mond gerezen waren, plaatste hij de beker met afkeer op de tafel. "Wat duivel, gij schrikt van de edele drank? Dit zijn de Vlamingen niet gewoon," riep Leroux lachende.
Maar, toorn van gelieven is hernieuwing van liefde; bedwongen hartstocht doet haar zeggen: Waric in hemelrike gheseten, Ende ghi hier in ertrike, Ic quame tot u sekerlike. Zelf schrikt zij van die opvlamming en bidt God om vergiffenis; zij haast zich erbij te voegen dat de minste vreugde van den hemel verre staat boven alle aardsche genot.
Terwijl we van het onthaal smullen, bieden mijn mannen mij aan, terstond te vertrekken. Op dien dag hebben ze al een étappe van 30 kilometers afgelegd; een nieuwe marsch van 40 kilometers schrikt hen niet af. Onmiddellijk maken ze hun toebereidselen voor het vertrek.
Ik meende van mijne vangst reeds zeker te zijn: ik sloeg mijn net uit och jemini! de slag was mis en met eene plotselinge zwenking verdween mij het vermaledijde insect spoorloos tusschen de struiken die over den afgrond hingen. »Gemelijk, boos op mijzelven en op heel het kevergeslacht, wendde ik mij terug. En nu, kinderen schrikt niet! Wordt niet versaagd!
Kartenglimp heeft het nu zelf gezien: het vuur ligt te smeulen; soms spat het al vonken, en langs de palm van zijn hand behoeft hij onbespied slechts zachtkens te blazen om den breeden vuurstroom te doen opgaan. Ha, dat zou een lust zijn om te aanschouwen; en in 't eind zal hij van verre zich zelf nog kunnen koesteren aan den fellen gloed! Ha! Kartenglimp schrikt.
Eva schrikt inderdaad; maar toch, met een ongeloovig lachje zegt ze: "August, wat meen je?" "Heb je goed gevoeld best wijfje, wat dat wezen zou, zoo'n scheiding!?" "August, spreek zoo niet; ik zou er duizelig van worden." "Je begrijpt wel lieve dat ik het zóó niet zou gezegd hebben als er eenige quaestie van wezen kon."
Hij krijgt achterdocht, schrikt, steekt de ooren op en wendt eerst het eene, dan het andere naar verschillende zijden. Overal blijft het stil. Nog een paar schreden gaat hij in dezelfde richting voort om het vreemdsoortige schouwspel van dichter bij gade te slaan; maar dit strekt slechts om zijn argwaan te doen toenemen. Een zeer zorgvuldig onderzoek schijnt hier noodzakelijk.
En naar haar vinger kijkend, schrikt hij en roept uit: "Groote God, de ring is weg!" en hij barst uit: "Ziet gij, dat ik trouwer ben dan gij?" En als Guy haar den robijn voorhoudt, slaat zij haar oogen neer, maar zij ziet er zoo onbeschrijfelijk lief uit, dat hij haar aan zijn borst had kunnen dooddrukken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek