Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Maar Marleentje zat en schreide en schreide; toen kwam de vogel aangevlogen en toen hij op het dak zat, zei de vader: »ik ben zoo blij, en de zon schijnt buiten zoo heerlijk, het is mij of ik van daag een ouden vriend zal terug zien.« »Neen,« zei de vrouw, »ik ben benauwd, mijn tanden klapperen, en mijn bloed brandt als vuur,« en zij maakte haar lijfje los en haar ondergoed; maar Marleentje zat in een hoek te schreien; zij hield haar bord voor de oogen en schreide het bord druipnat.
Eerst aarzelde haar echtgenoot, maar daar zijn vrouw meer en meer aandrong, besloot hij te doen, wat zij verlangde. De belofte. Toen zij hoorde, wat besloten was, schreide de stiefdochter meer dan ooit en toen haar moeder vroeg, wat er aan scheelde, vertelde zij haar onder tranen wat er zou gebeuren. Daarop zei de koe tot haar dochter: "Wisch uw tranen af en schrei niet meer.
Daartoe werkte ook mede het in druk verschijnen van zijne Sewastopol'sche schetsen, welke de aandacht trokken van Keizer Nikolaas en Keizerin Alexandra Fedorowna. Men zegt, dat laatstgenoemde schreide, toen zij het eerste verhaal las. Maar diezelfde letterkundige gave heeft ook dien voorspoed belemmerd; want de Sewastopol'sche liederen waren een hinderpaal voor eene schitterende carrière.
Men wist hoe lief hij haar had en hoe hij schreide, als zij hem slechts een oogenblik verliet. Men wist ook hoe hij haar kwelde met zijn jaloezie en haar hoeden vertrapte, als deze haar goed stonden, en haar nooit geld gaf voor nieuwe kleeren, opdat niemand haar schoon vinden en haar liefhebben zou.
De eer, o groote hemel! had mij tot een moordenaar gemaakt en de stem van mijns broeders bloed schreide om wraak. De mannelijke en krachtige gestalte, welke eene minuut te voren mijn bittersten haat had opgewekt, werd, nu hij daar sprakeloos ternederlag, een voorwerp van overdreven genegenheid. Ik liep op Talbot toe en bemerkte, toen het te laat was, het kwaad, dat ik had gesticht.
»Ja, ja,« zei Oliver, »en we we nemen hem mee hier vandaan en geven hem kleeren en lessen en sturen hem ergens naar buiten, waar hij sterk en gezond kan worden niet?« Rose knikte ja, want de jongen lachte en schreide tegelijk en zag er zoo gelukkig uit, dat zij niet kon spreken.
Willem haal jou fiets en ik de mijne en dan naar het Malieveld; wij moeten de schoten hooren lossen.« Grootmama schreide van louter vreugde, toen haar oudste kleinzoon de blijde tijding bracht. »Eerst ontbijten jongen, dan mag je naar het Malieveld, we moeten samen danken, kindlief. O, sedert mijn eerste geboren werd, ben ik zoo bezorgd niet geweest als nu.
Goedroen, die intusschen haar belofte om zijn vrouw te worden was nagekomen, schreide vele tranen over zijn dood, en sprak een plechtige vervloeking uit over zijn moordenaar; toen, hoorend van een harer meisjes dat haar vermoorde echtgenoot haar uit de diepte van het graf riep, trad zij zonder vrees den heuvel bij nacht binnen en vroeg hem teeder waarom hij riep en waarom zijn wonden na zijn dood bleven bloeden.
Zoo hard ze konden liepen ze naar 't kleine boerderijtje toe. Gelukkig was 't maar een klein eindje en nog gelukkiger was het, dat de eigenaar juist thuis gekomen was. De man nam vlug een laddertje op z'n schouder en volgde de twee meisjes. »Help, help, help....!« hoorden ze Jo roepen. Aan z'n stem konden ze wel merken, dat hij schreide. Maar hij niet alleen!
Pas op, als je ooit weer tot haar spreekt! 'Neen! laat me bij haar! Ik wil niet van haar weg. Robinetta! schreide Johannes. Doch zij zat angstig in een hoek en keek niet op. 'Voort, bengel! hoor je niet? Pas op, als je 't hart hebt weer te komen! En de pijnlijke greep leidde hem door de klinkende gang, de glazen deur rammelde, en Johannes stond buiten, onder de donkere, laag drijvende wolken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek