Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 mei 2025
En met algemeene stemmen op die van den teller na werd er in de raadszitting van dien dag besloten: dat de schoolmeester Schelting, als ongeschikt voor het onderwijs der G.sche jeugd, eervol zou ontslagen worden met dankzegging voor bewezen diensten, terwijl men na de vereischte formaliteiten, zoo spoedig mogelijk tot de benoeming van een geschikten en kundigen onderwijzer zou overgaan.
G. ligt aan den grooten weg, en de doofstomme, die een kleine twintig jaren geleden wellicht herinnert ge 't u den lande portret knippende doortrok, heeft de profiels van 't bloeiende vijftal der echtelieden Schelting in 't zwart geleverd, en ze op één blad te zamen gebracht. Zie, de namen staan er onder: Sabine oud 25, Wimpje oud 19, Evert oud 15, Gerrit oud 12, Elsje oud 5 jaren.
Ondanks het geweld der medicijnen herstelde meester Schelting, doch zijn blik bleef somber, en slechts zelden sprak hij woorden, van eenige beteekenis. Elsje stond hem trouw ter zijde en voorkwam zijn geringste wenschen.
Och, je hebt heel wat ondervonden sedert mijn laatste bezoek; 't is treurig, 't is! treurig!! en, ik zou wel hier zijn gekomen voor 't condoleeren, maar och, je kunt wel nagaan, drukke bezigheden, maar anders.... ik condoleer je nog wel." "Dank je baas Tink," zei Schelting, maar kreeg voor de eerste maal bij een bezoek van rouwbeklag, geen traan in zijn oogen.
"Och man, wij moeten altijd den Heere zwijgen," troostte Tink: "en roemen in Zijn wederbarelijke genade, die door het bloed Christi ons gemoed reinigt van alle zonden." Fraaie vereeniging van woorden! maar Tink noemde zich ook goed orthodox Schelting was een goede orthodoxe.
"Ja, dat behoort ook zoo lieve kind," zeide Schelting, terwijl hij voor zich heen bleef staren. "En daarom moeten wij ook de kracht zoeken te vinden om in Gods heiligen en wijzen wil te berusten; nietwaar lieve vader?" "Wel zeker mijn kind," hernam de oude man: "De wil des Eeuwigen moet ons welbehagen zijn, vergeet dit nooit."
Zeer spoedig echter daarop verscheen het licht feller in dezelfde richting, en Schelting legde weder zijn hand voor de oogen, doch ook later nogmaals zijn blik naar het licht wendende, sprak een stem der werkelijkheid in zijn binnenste en.... hij rees plotseling overeind; verliet, zoo snel zijn afnemende krachten het gedoogden, den akker Gods; richtte zijn schreden naar dat gedeelte van het dorp waar het licht al heller en heller blonk; hijgde naar zijn adem, maar eindelijk.... nog eenige schreden.... en toen.... toen bonsde hij met de grootste krachtsinspanning op de deur der smidse, en schelde aan de belendende huizen, luide!.... luide!!.... luide!!.... terwijl de stem van den "onnutten dienaar" krachtig de lucht deed weergalmen van den noodkreet: "Brand! brand!!"
Ik stel er mij de beste resultaten van voor, wellicht dat zoodoende het begeerde consult onnoodig zal worden." Met bevreemding zag Schelting den dokter aan, doch gaf zijne toestemming, en bekwam daarop nog de verzekering, dat zijn geit, die van Scheltings opvolger permissie voor het kerkhof had gekregen, er uitzag.... als modder.
Dewijl het vuur alreede Tinks slaapvertrek had bereikt toen de oude Schelting zijn wekstem deed hooren, zou de smid-wethouder gewis een prooi der vlammen zijn geworden, zoo niet de grijsaard op het hem dierbare plekje vertoefd en, uit zijne geestverrukking ontwakende, de noodzakelijkheid eener snelle waarschuwing had ingezien. Dát was uw wraak, oude man. Uw wraak!
"Schuift u niet naderbij vader?" zei Scheltings dochter, toen het avondbrood met de koffie door haar was aangerecht, terwijl ze met kinderlijke lieftalligheid haar hand op 's vaders grijzen schedel drukte, en hem met hare zachte oogen vriendelijk aanzag. "Eet jij maar Elsje," antwoordde Schelting: "misschien zal ik straks.... ik heb niet veel honger."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek