Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 september 2025
"Met zijn onnoozel gezicht, heeft die kerel toch twee messen onder zijn kiel," fluistert mijn buurman, die een afkeer heeft van het gele ras, maar er niettemin zelf een uitmuntenden chineeschen kok op nahoudt. Zoo op het oog is het toch een knappe jongen. Bah! een chineesche heiden; net zoo'n groote schavuit als de rest, misschien nog erger, als de waarheid bekend was. Dus weet gij er niets van?
Cascabel was hiervan zoo vast overtuigd dat hij er op had durven zweren, indien de plannen van Ortik en die andere booswichten hem niet in den weg gezeten hadden. Daarom bromde hij bij zichzelf: Ik ben niet valsch van natuur, maar als ik dien schavuit tusschen mijne tanden kon stuk scheuren, zou ik het doen, en ik zou ook nog mijn best doen dat het niet te spoedig afgeloopen was!
"Omdat ik niet geloof," gaf Joan ten antwoord, "dat gij voor uw eigen vermaak, na gisteren den ganschen dag gereisd te hebben, zoo vroeg het warme bed, voor de koude hei verlaten hebt; en dan die brieven, die gij aan Teun Wezer gegeven hebt en die ik vrees dat slecht bezorgd zullen worden: want hij is een groote schavuit....." "Gij hebt ons dan gezien?" viel Ludwig haastig in.
Hier," vervolgde hij, »is het briefje door den commandant geschreven; gij kunt daar uit zien, dat het niet voor mijne eigene liefhebberij is, dat ik u niet laat gaan." De nota was kort, liefelijk en wat mij betrof complimenteus. Zij hield slechts in: »Houd dien d.....schen schavuit van een Mildmay aan boord!"
Maar Dries had aanstonds zijne bedoeling geraden en zich over zijn paard buigend, greep hij den schavuit in den nek, hield hem met zijn ijzeren vuist vast, sleepte hem zoo een eind mede en liet hem toen plotseling los. De kerel bleef voor dood liggen.
»Kleine schavuit!« schreeuwde Charlotte, en greep Oliver beet met al haar kracht, die ongeveer gelijk stond met de kracht van een matig sterk man in bijzonder goede vechtconditie. »O jij kleine, ondankbare, leelijke gemeene schobbejak!« Tusschen elke lettergreep gaf Charlotte Oliver uit alle macht een klap en een gil ten algemeenen nutte.
"'k Heb mijn gedachten niet bij boeken; kom eens naar beneden, meisje, en verzeker mij op je woord, dat die schavuit van een jongen niets ondankbaars of onhebbelijks heeft uitgevoerd. Als hij dat gedaan heeft, na al de vriendelijkheid, die jullie hem bewezen hebt, zal ik hem met mijn eigen handen afranselen."
Als Tchou-Tchouk zijne onderdanen de eene of andere nieuwe belasting wilde opleggen, bleef de oude schavuit nooit in gebreke eene stem uit den hooge te vernemen, die daarop hare goedkeuring verleende, en bij niet een zijner volgelingen kwam het op, daaraan te twijfelen. Eenmaal in de week had er eene buitengewone godsdienstoefening plaats, waar alle bewoners van het dorp deel aan namen.
Boven dat, had hy, als dol van spyt, ’t Proces verscheurt, zo ik ’t daar voor niet had bevrijd. Kom fynman, dat gaat wel, ’k zal nu geen woord meer spreken. Doe jy je best maar. JERONIMO. Schelm. WOUTER. Za, laat’et noch niet steeken, Kom noch wat slagen, dan zal ’t wel zyn. JERONIMO. ’K zal schavuit, Haast weeten, of gy ook een Exploteur zyt, guit! WOUTER zich in postuur zettende om te schryven.
DROMIO VAN EPHESUS. Dat zeide hij, mijn meester; "'k Weet niets," riep hij, "van huis of vrouw of lief." 71 En zoo breng ik, door zijne schuld, mijn boodschap, Niet op mijn tong, maar op mijn schouders thuis, Want, kort en goed, zijn rans'len dreef mij voort. ADRIANA. Terug, schavuit, en breng uw meester hier. DROMIO VAN EPHESUS. Terug? en dan met slagen weer naar hier?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek