Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Toen ik ook meedeelde, dat don Alphonse de Leyva mij met drieduizend ducaten naar Samuel Simon had gezonden, viel Lamela mij in de rede door tot Raphaël te zeggen: "Die koopman heeft zich dus niet te beklagen. Hij heeft zijn geld met woeker teruggekregen en in dat opzicht kunnen wij ons geweten dus onbezwaard achten."
Meta, als de oudste, stelde Samuel Pickwick voor; Jo, als de meest literarisch ontwikkelde, Augustus Stockwall; Bets, omdat zij een blozend tonnetje was, Tracy Tupman; en Amy, die altijd probeerde te doen, wat ze toch niet kon, Nathaniël Winkle.
Hij vertrouwt op de meening van de kabbalisten, dat de opening van de bron het Geluk van Israël zal zijn. Toen Herbert Samuel in het begin van het jaar voor een onderzoek hier was, heeft Nissim Nahum zich tot hem gewend. De zaak is toen onderzocht door den Gouverneur van Jeruzalem, den Generaal Storrs. Maar er is verder nog geen gevolg aan gegeven. Nu echter wil men de zaak opnieuw aanvatten.
Toen zwoer Saul haar bij Jahwe "Zoo waar als Jahwe leeft, gij zult om deze zaak geen straf beloopen." Nu zeide de vrouw "Wien zal ik voor U doen opkomen?" Hij zeid "Doe Samuël voor mij opkomen". Doch toen de vrouw Samuël zag, schreeuwde zij luidkeels en zeide tot Saul: "Waarom hebt gij mij bedroge Gij zijt Saul zelf!" Maar de koning zeide tegen haar: "Vrees niet.
Hij bleef onbeweeglijk. "Zou de zon den geest van dezen armen jongen in de war hebben gebracht?" zeide de doctor zich tot hem wendende. "Zult gij mij zeggen?...." "Zie, mijnheer," zeide Joe, een punt in de ruimte aanwijzende. "Bij St. Patrick!" riep Kennedy op zijne beurt uit, "dat is ongeloofelijk! Samuel! Samuel, zie eens!" "Ik zie," antwoordde de doctor bedaard.
Men oordeele: dit kwatrijn, en het gaat nog wel op den dichter Samuel Nagdilah, den machtigen vizier, die zijn beschermer en vriend was, maar met wien hij later in onmin leefde : Mir war so kalt, mich hat Ein solcher Frost durchschnitten, Als hörte ich ein Lied Von Samuel den Leviten.
"O welk eene aangename manier van reizen, hoe tart en veracht men al dit kwaadaardige ongedierte! Mijnheer Samuel! Mijnheer Kennedy! Ziet toch eens die troepen dieren, die in gesloten gelederen loopen! Zij zijn wel twee honderd in getal, het zijn wolven." "Neen, Joe! het zijn wilde honden; het is een verschrikkelijk ras, dat niet bang is om leeuwen aan te vallen.
"Wees gerust, Joe, als wij hem verlaten, zal dit zeker ondanks ons zelven zijn, Hij zal ons tot het eind zijner krachten dienen. Ik vraag hem nog slechts 24 uren." "Hij put zich uit," zeide Joe, hem beschouwende, "hij wordt dunner, zijn leven vliedt heen! arme ballon!" "Als ik mij niet bedrieg," zeide Kennedy, "zie ik aan den horizon de bergen, waarvan gij hebt gesproken, Samuel."
"Gij hebt toch geen berouw over hetgeen gij hebt gedaan, Samuel?" "Neen, Dick, omdat wij een ongelukkige aan een afgrijsselijken dood hebben kunnen onttrekken. Maar de 100 pond water, die wij hebben weggeworpen, zouden ons zeer nuttig zijn geweest, wij zouden daardoor nog twaalf of veertien dagen hebben kunnen reizen en genoeg hebben om die woestijnen door te trekken."
Toen wij aan den voet van een heuvel een aantal wilgenboomen zagen, verlieten wij den grooten weg en gingen in de schaduw slapen. Na een flink ontbijt telden wij het geld, dat we van Samuel Simon hadden meegenomen; dit liep tot een bedrag van drieduizend ducaten en daarbij gevoegd de som, welke wij reeds bezaten, waren wij niet slecht bij kas.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek