Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
Zeker hebben wij met zelfstandige Nederlandsche uitingen te doen in het merkwaardig geschrift van een onbekenden leek dat omstreeks 1333 schijnt te zijn ontstaan en in de werken van "den goeden coc van Groenendaal" JAN VAN LEEUWEN, over wien wij reeds spraken . Wat ons in deze samenspraak al dadelijk treft, is het gevoel van zelfstandigheid tegenover de priesters.
Wat mij betreft, ik ben van oordeel, dat de Heer Van Lennep zich door deze samenspraak in eene rij geplaatst heeft met twee der aanzienlijkste staatsmannen en doorluchtigste geesten van het oude Nederland: ik meen met den Ridder Hooft, toen hij zijnen Warenar, en met Constantijn Huygens, toen hij de klucht van Tryntje Cornelis schreef.
Ieder zocht een vriend of een makker om de reis door samenspraak en boerterij te verkorten; zelfs waren veel vrouwen tot bij de ridders genaderd. Niettegenstaande was Gwyde van Vlaanderen met Charles de Valois nog vooraan, want niemand zou onbeleefd genoeg zijn om hen voorbij te rennen.
De koning van Frankrijk was lang met den Gentschen gewerkmeester Arnold in samenspraak gebleven, en had met hem overwogen welke middelen men zou kunnen uitdenken om de Kerels, die nog op den toren waren, levend of dood in handen te krijgen, zonder tot dit einde een al te groot getal zijner ridders en wapenknechten te moeten opofferen.
En daar hij zag, dat de juffer met zijne woorden spotte, herhaalde hij: "Uw oom is in samenspraak met geesten, met dwalende zielen, met doofdshoofden en met spoken. De deuren des kasteels zijn langsbinnen gesloten, en indien...." "Ik bid u, doe mij den kostelijken tijd met zulke kinderachtige vertelsels niet verliezen," onderbrak de maagd.
Daar er uit hem niets anders dan de bloote bevestiging zijner onschuld te bekomen was, brak de samenspraak hier af. Misschien veeleer nog omdat men nu de eerste huizen van het voorgeborchte ging naderen, en de baanwachter in sombere stilzwijgendheid verviel. Ach, in die stad was Jan Verhelst geboren; hij had er als kind gespeeld en als man er gewerkt en geleefd tot zijn dertigste jaar!
Hier wordt de indruk van het oogenblik bovenal vastgehouden door een levendig gebruik van de directe rede. Er is nauwelijks een letterkunde, die er zoo op uit is, de samenspraak altijd onmiddellijk weer te geven. Het ontaardt in een vermoeiend misbruik: zelfs de uiteenzetting van een politieken toestand wordt door Froissart en de zijnen in vraag en antwoord ingekleed.
Met dit afscheid sloeg hij het zijpad in, liep Joan voorbij zonder hem te zien en verwijderde zich naar den kant der rivier. Deze zonderlinge samenspraak had Joan zoodanig verbijsterd, dat hij zijn boog, de hoenders, ja de jacht zelve vergeten was, en nog luisterde toen de boerenknaap reeds lang uit het gezicht was.
Moge deze ook aantoonen, hoe verre de gezochtheid van het "Euphuisme" gaan kan, men kan in het tooneelstuk zelf bewijzen genoeg vinden, dat Lilly met goeden, fijnen en natuurlijken smaak een boeiende samenspraak wist te schrijven. Het is noodig dit hier met een paar voorbeelden toe te lichten. De gang van het stuk is zeer eenvoudig.
"Is de wonde niet dodelijk?" "Jawel, dodelijk en niet dodelijk: de natuur is de beste heelmeester; zij wrocht dikwijls hetgeen kruiden noch gesteenten doen kunnen . Ik heb op zijn borst een doorn van de waarachtige Kroon gelegd, dit heilig overblijfsel zal ons helpen." Gedurende deze samenspraak was Machteld allengskens bij de zieke genaderd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek