Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Zij speelden hoegenaamd geen enkel spel, zooals meestal de andere dorpsnotabelen wel deden; zij praatten maar en rookten onophoudend, en hoe 't gesprek ook aangevangen werd en zich ontwikkelde, altijd en altijd liep het tenslotte op het zelfde thema uit: de paarden! Nooit geraakten zij daarover uitgepraat.
Het was lastig en komisch, en we brachten al spoedig den planter aan land onder de hoede van zijn inlandsche vrouw en drie politiedienaren. We rookten nog een pijpje, keken naar de uitgezette hengels, die natuurlijk leêg waren en gingen slapen op dek. Den volgenden morgen kwam de planter weer, nu wat handelbaarder. Hij bracht de inlandsche en haar kind mee, dat hij wou laten erkennen.
Het schip lag voor anker bij Paoeloo, van hier dwars over de lagune, en de booten verspreidden zich overal, en maakten kampen op het strand, waar ze de tripang rookten. Die verdeeling maakte hen zwak, want de mannen die hier vischten en die op den schoener bleven waren vijftig mijlen van elkaar, en er waren anderen nog verder weg.
Zij hadden goeden voorraad meegenomen en aten van denzelfden schotel, hetzelfde bord, eenzelfde hoeveelheid stukken brood en koud vleesch. Zij dronken eenzelfde aantal glazen van den heerlijken wijn van Chao-Chigne op de gezondheid van William J. Bidulph. Zij rookten ieder een half dozijn sigaren en bewezen op nieuw dat men Siamees kan wezen door gewoonte, als is men het niet door geboorte.
Je begrijpt toch, dat die jongen mij noodwendig zoenen zal." "Musette," vroeg Maurice; "heb je ooit iemand ontmoet, die zoo inschikkelijk is als ik?" "Mijnheer de vicomte," antwoordde Musette; "toen ik onlangs met lord * op de Champs Elysées een wandelrit maakte, heb ik Marcel daar ontmoet met zijn vriend Rodolphe: ze waren te voet, zaten slecht in hun kleeren en rookten hun neuswarmertjes.
De piano kwam de hoek om, maar was in de bocht tegen het uithangbord van de plaatselijke vroedvrouw aangeslagen. De zes soldaten rookten als Amerikaansche-munitie-fabrieksschoorsteenen; op de piano, op den wagen, stond een ledig sigarenkistje; de zakken der soldaten waren zéér vol.
"Dat is niet veel. Heeft u den man goed gekend?" "Jawel, meneer de avekaat; hij kwam zoo 's avonds wel, eens bij me inloopen 't was nogal een conversabel man en dan rookten we samen een pijpje en..." "En dronken samen een glas." "Excuseer, meneer! Ik gebruik hoogst zelden iets." "Die Makko anders wel, niet waar? Ik meen te hebben gehoord, dat hij zelfs in een aanval van delirium gebleven is."
Zij moesten langs denzelfden kant en daardoor was het sedert lange jaren gewoonte geworden samen naar huis te gaan. Ze praatten stil en schaars lijk menschen die malkaar veel zien en niets nieuws te zeggen hebben. Maar ze rookten duchtig fel om de koude en als ze aan 't houten kappelleken kwamen waar hun wegen verscheen liepen: Wat schikt gij te dòen, vandage? vroeg André. Weet niet.
Het weêrlichtte door haar heen: scheiding en kostscholen, de kinderen van haar vervreemd, teruggekomen als groote, ruwe jongens, die rookten en vloekten, cynisch in hun mond en hun hart; hun mond, die haar niet meer zoû zoenen, hun hart, waarin ze niet meer thuis zoû zijn.
Michal Mordtmann wierp zijn sigaar weg, dronk een glas grog en ging in de kamer van Mevrouw Lövdahl. De koffie was rondgediend en 't dienstmeisje was aan het afnemen. Om Mevrouw Wenche heen stonden eenige heeren, die niet rookten of toevallig met haar waren blijven praten. 't Waren meest ambtenaars en enkele van de huisvrienden, die zich in dit gemengd gezelschap niet erg thuis voelden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek