Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juni 2025
De mexikaansche dandy vertoont zich veel vroeger dan de vrouw van hoogeren stand, in het openbaar. Des morgens ontmoet gij hem reeds tijdig in zijn franschen frak op de wandeldreef. Des middags tegen twee uur, stijgt hij te paard tot het doen van een wandelrit.
Alonzo snakte, na dit zoo hoogst onaangenaam gesprek, naar vrije lucht. De uitgestelde wandelrit wilde hij hervatten, en hij gevoelde zich ruimer, toen hij, op zijn fraaien schimmel gezeten, in gestrekten galop de lanen van het Haagsche Bosch doorkruiste.
Nu, ik ben er ook de naaste toe; het wakkere beest heeft het ongeluk gekregen toen het mij volgde op een wandelrit; ik kreeg den inval met mijn paard over een heg te springen, en hij wilde mij na; maar ongelukkig had hij den sprong niet zoo goed berekend, als ik den mijne met Tancred, en ziet, hij brak een der voorpooten waarop hij neerkwam; het gebeurde dicht bij de hoeve, en 't was maar best dat hij daar bleef tot zijn herstel; de veearts geeft er hoop op, schoon hij zal blijven hinken!
"Ik kan niet ontveinzen mevrouw, dat uwe komst in dit vroege voormiddaguur, na een zoo lange afwezigheid, mij eenigszins verrast; het schoone weder kon u onmogelijk tot dit bezoek hebben aangespoord." "De begeerte om u te zien was voorzeker niet de geringste drijfveeren, die mij tot dezen wandelrit deden besluiten, doch...."
In Turkije had hij den harem bezocht en in Indië had hij op een olifant een wandelrit gedaan en nu in Rusland wenschte hij alle echt Russische gebruiken te leeren kennen. Wronsky had genoeg te doen om in de opvolging van alle nationale verrichtingen, die door verschillende personen werden aangeboden, een zekere orde te brengen.
"Van een wandelrit naar Delft huiswaarts keerende," hervatte de schandelijke leugenaar: "zag ik nabij de herberg het Gouden Zwaantje een ruiter mij voorbijsnellen, die vóór zich op het paard eene in zwijm liggende schoone had. Door nieuwsgierigheid gedreven hield ik stand, en zag dat weinige schreden van de herberg iets wits, hetwelk ik echter niet onderscheiden kon, den vluchtenden ontviel.
Dokter Smits had niet in het ijdele voorspeld. De dag toen het der herstelde Léonore Prevost vergund werd, met haar vader den eersten wandelrit te doen, op dien dag zag ook mevrouw Van Tal haar kind ten grave brengen. Prevost, o hoe heerlijk was zijn vaderlijke liefde en zorg beloond geworden.
Zoo gingen wij een eind weg de groote laan door die naar het bosch voerde; zwijgend, juist omdat wij elkaar zooveel te zeggen hadden. Ik was besloten te spreken, maar nog niet met mij zelven eens hoe ik zou aanvangen, toen zij begon: "Ik kan u mijn wandelrit wel opofferen, Leo! maar niet de plichten die er mee in verband staan."
"Offer mij voor ditmaal uw wandelrit op!" vroeg ik haar met die zekere forschheid, waaronder ik mijne zenuwachtige gejaagdheid trachtte te verbergen, zonder daarin goed te slagen. Zij zag mij aan met wat schuchtere verbazing, verbleekte en zweeg, terwijl zij met haar karwatsje speelde. "Gij kunt immers een uurtje later uitrijden," voegde ik er bij, een weinigje meer dringend.
Je begrijpt toch, dat die jongen mij noodwendig zoenen zal." "Musette," vroeg Maurice; "heb je ooit iemand ontmoet, die zoo inschikkelijk is als ik?" "Mijnheer de vicomte," antwoordde Musette; "toen ik onlangs met lord * op de Champs Elysées een wandelrit maakte, heb ik Marcel daar ontmoet met zijn vriend Rodolphe: ze waren te voet, zaten slecht in hun kleeren en rookten hun neuswarmertjes.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek