Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Des morgens achttiende mei, een weinig eer De Chatillon in Brugge trad, rookten voor de regelmatige lijnen dezer legering ontellijke vuren; nochtans bespeurde men weinig volk bij de hutten, er stonden wel genoeg vrouwen en kinderen, maar het was zelden dat een man zich vertoonde, en dan nog was het een schildwacht.
Toch had hij weer 't ellendige gevoel dat zijn broer oprechter was geweest dan hij.... Ook dat kende hij van vroeger.... Louis kon zoo gemakkelijk en brutaal oprecht zijn: hij niet, hij had bijna altijd het bewustzijn dat hij onmogelijk precies kon zeggen, wat hij dacht..., veel minder wat hij voelde.... Zij rookten en dronken wat, zwijgend.
Tante zat voor 't theeblad, dicht onder de lamp te haken, met haar bril op en een gewichtigen trek om den mond; oom en neef rookten hun sigaren, achterover in gemakkelijke rieten stoelen. 't Was een mooie, stille avond. Zacht windgeruisch en soms 't rommelen van een rijtuig op den weg waren de eenige geluiden. Al gauw was 't heelemaal nacht en 't werd koeler.
Uren lang zaten we in donker. De lamp was gaan zakken en daarna uitgegaan. We bleven maar zitten en rookten, uren lang. Af en toe zei iemand eens wat. Bavink vond schilderen 't stomste dat iemand doen kon. Kees begreep er weer niks van. "Je moest zoo maar stilletjes blijven zitten," zei Bavink en keek naar de lucht. Een groote groenachtige ster stond daar te donkeren.
»Toen ik verleden jaar December uit Londen terugkwam,« vertelde de ingenieur, terwijl de trein langzaam in een wijden boog om de stad reed van het zuid-oosten naar het baltische station in het westen, »toen ik verleden winter terugkwam en wij Petrograd naderden, was ik ten hoogste verbaasd. Haast alle fabrieksschoorsteenen rookten: er scheen een wonder gebeurd.
De mannen praatten, kuierden, lazen en rookten; de vrouwen naaiden, de kinderen speelden, en de tocht ging van dag tot dag zoo voort. Op een dag, toen de boot voor eene poos bij een stadje in Kentucky bleef stilliggen, ging Haley van boord om zaken te doen. Tom, wiens boeien hem niet verhinderden eene matige wandeling te doen, ging naar voren en stond daar verstrooid naar den oever te kijken.
Veel praatten zij echter niet, zij rookten en dronken aanhoudend potten bier of borrels, maar als zij praatten dan was het altijd over 't zelfde onderwerp: over hun gezamenlijken haat tegen de auto's, tegen 't Barontje en meneer François. Al van den eersten avond had Plus-Que-Parfait geeischt, dat de oud-veldwachter het uithangbord van zijn kroegje zou veranderen.
Dit vertrek had echter een stookplaats, en daarom werd het voor veertig francs 's jaars verhuurd. Er waren in die stookplaats een komfoor, een pot, gebroken planken, aan spijkers hangende vodden, een vogelkooi, asch en zelfs een weinig vuur. Een paar spanen rookten er treurig. De leelijkheid van dit vertrek kwam te meer uit, wijl het ruim was.
Sommige gedeelten der oevers, die zeer steil uit het water oprezen, waren bedekt met groene boomen als dennen, pijnboomen en lorkeboomen, en aan den voet van die steile hoogten rookten ontelbare witte fumarolen. De waterdamp ontsnapte uit dien bodem als uit een onmetelijken vergaarbak, waarin het water door onderaardsche vuren steeds ziedend gehouden werd.
"Ja," antwoordde zij van de sofa, zonder zich te bewegen. Abraham zat over zijn boeken. Hij was met Broch op de kamer van Morten Kruse geweest, waar ze rookten, en hij had een warm hoofd en een prikkelig gevoel in zijn huid; hij voelde zich niet wel. "Nu Abraham," vroeg de vader, terwijl hij ouder gewoonte heen en weer door de kamers liep onder 't toilet maken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek