Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Hij ging met haar dagelijks de konijnen bezoeken die hij, in zijne slaapkamer, op het duivenkot kweekte. Van duiven had hij geen verstand. 's Morgens ging hij uit wandelen en Veronika vergezelde hem iedermaal. Zij kuierden door het park, bleven bij de breede waterkommen verwijlen, liepen tusschenbeide het muzeum eens binnen, waar 't lekker warm was en soms zoo eenig-stil en gezellig.
Nog steeds kuierden er de oude mannetjes en vrouwtjes op stokjes en krukjes of zaten er peinzend uit te rusten in de zon; nog steeds joelden er spelende kinderen op het pleintje vóór de kerk; en ook de nonnetjes liepen er nog stil en ingetogen heen en weer; en ook het vieze, grijslauw waterstraaltje stroelde nog, het ijs bedervend, in de smalle bocht; en over den vijver reden jolig op en af de jongens, zooals wij zooveel jaren vroeger zelf hadden gedaan.
Vijf dagen later waren zij te Nieuw-Orleans, waar zij door de straten kuierden, de proklamaties van koning Carnaval lazen, en inlichtingen inwonnen omtrent het vertrek der stoombooten naar Cuba! Op Zondag, 3 Januari 1875, heerschte er eene buitengewone drukte in de straat Saint-Louis: den volgenden dag zou de groote strijd, op de straat begonnen, worden voortgezet in de wetgevende vergadering.
Veldgrijzen kuierden, met het geweer aan den riem, door de doode straten. Ik denk soms dat ik droom, zei Snepvangers. Op de Torfbrug stond Antoine in den winkel en voerde een praatje met een soldaat. Hij knikte eventjes alsof zij slechts een half uurtje afwezig waren geweest. De hangklok in de huiskamer sloeg twaalf toen zij Marieken en de kinderen beurtelings omhelsden.
Paartjes kuierden fluisterend door de lanen. De schommels kraakten onder de vrachten van gillende jonge maagden.... Justus grijnslachte. Hoevele Mary's waren er onder die engelen van melk en bloed? Voorwaarts! Straks was de stad bereikt. Hier, te midden van het gewoel der duizenden, die elk hun eigen pak van zorg en leed te dragen hadden, ademde de vluchteling vrijer.
Ze kuierden nevens 't water. De kikvorschen sprongen vóor hunne voeten uit het gras, en bij elken stap steeg een wolkje muggen en kleine vliegen en sprinkhanen rondom. De bleekroode kardamienen trilden tenden hunne hooge stengels. Nu denk ik aan de prinsessen, Mane, zei Renildeke, en in hare strakke oogen leefde inderdaad een beeld van droomende wonderlijkheid.
»Neen.... mijn verloofde.... zoo als het schijnt," antwoordde dien dag miss Campbell in de grootste verwarring, terwijl zij zich met eenigen spoed verwijderde, om zich bij haar ooms te voegen, die te zamen iets vooruit kuierden en elkander een snuifje aanboden. Haar verloofde!
Daar werden hun papieren voor de laatste maal onderzocht en weldra reden zij door lange straten, zwak verlicht en vol soldaten, die vroolijk bij troepjes heen en weer kuierden of in en uit de stampvolle herbergjes en kroegjes kwamen. Naarmate zij verder doordrongen werd de stad steeds levendiger. Maar 't was een vreemd gezicht, die drukte in halve duisternis.
»Mooi«, herhaalden ze, en ze wandelden door de Diezerstraat. Toen ze de stad bekeken hadden, kuierden ze naar buiten. Want ze wilden naar den IJsel. Ze gingen door een prachtig park: het Engelsche werk heette het. Allemaal vijvers en brugjes en eilandjes en boomen! Daar kwamen ze op een hoogte aan. »Om 't hardst, jongens; wie 't eerst bij dat brugje is!«
Zoo kuierden zij samen naar het dorp terug. Toen zij dicht bij het fort gekomen waren, en dus het dorp bijna hadden bereikt, hoorden zij achter zich het krassen van schaatsen op het ijs, en het schuifelen van een slede. Omziende zagen zij, dat het twee visschers waren, die eene slede voortduwden. Zij kenden de mannen niet. 't Waren zeker lieden van een ander dorp.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek