Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 oktober 2025
Ik dacht natuurlijk, dat je op kantoor was. Toen zegt me je huisjuffrouw: Ga u maar 's na binnen, meneer doet zoo raar, hij het gerust de koorts. Max barstte in lachen uit. Zei ze dat? Ja, ze had je om acht uur geklopt. Meneer, sta u op! Nee, had je gezegd. Is u ziek, meneer? Dat niet, juffrouw, maar ik heb nog slaap. Dag, juffrouw.
Vaarwel, en groet Cecilius voor me.... En hij naderde den verbaasden knaap en kuste hem op het voorhoofd. Toen verwijderde hij zich.... Allen verwijderden zich, den weg langs, en het zingen, met het blaten, verstierf. Cecilianus keek Carpoforus aan. Wat deed die senex in eens raar!? zei Cecilianus. Die Christenen doen zoo, zei de Jager. Maar de knaap was heel opgewonden.
Als de vijlen van den tijd het niet breken kunnen, moet ik het terug aan Sörge geven. Hoe raar toch is dat! .... Ik heb Sörge nog lief. Hij zakte stil neer op zijn stoel, en een heele poos kon men het porseleinen klokje, gelijk een teer gedrop, de sekonden zacht-spattend tegen den Venetiaanschen spiegel hooren slaan. Ernest keek de eerste op.
Ik probeerde 'r eerst uit te leggen, dat 't m'n collega's waren, en dat onze verhouding anders is dan van gewone jongens en meisjes. Maar ze keek me zoo raar, zoo verdenkend aan, en zei weer iets over 't fatsoen van haar dochter, en toen kón ik opeens niet meer; tegen zoo'n mensch, over zoo iets..." "Nee, natuurlijk. Laat mij maar 's..."
Toen ging de bovenste helft van de deur open en ik zag een jongmensch met een vierkant hoofd. "Is m'nheer Bekker op kantoor?" Raar klonk dat. En terwijl 't jonge mensch met eenige moeite de onderdeur open maakte, herinnerde ik me hoe vroeger de straatdeur werd opengetrokken zonder dat je iemand zag en dat ik dan riep "Hallo Bekker!" "Is mijnheer op kantoor?" Er was iemand bij mijnheer.
En hoewel hij nog zeer welvarende was, toen wij hem het laatst in ongeschoren toestand gezien hadden, was hij, nu wij hem het eerst in geschoren staat terugzagen, hoogst ongesteld. Grootvader trilde zoo, en deed zoo raar met de oogen. Grootmoeder vroeg: "Grootvader, is er iets?"
"Hou toch je mond van die arme bloeden van kinderen!" gromde een burger hem toe. "Denk jij, dat wij hier de menschen laten verbranden? Daar zijn geen kinderen in huis. Daar waren maar twee oude luidjes en eene meid, en die zitten al een uur in veiligheid." "Geen kinderen!" mompelde Holstaff: "een raar huisgezin zonder kinderen. "Nu, ik kan het niet helpen.
Er ging ongetwijfeld door de kamer een smakelijke geur van spek en eierkoek. "Dat is raar," dacht Johan Doxa. Hij was gauw gereed en kwam de trap af. De keuken dampte van weelde. "Moeder," zei hij, "gij zijt al te goed." Maar moeder was bezig aan een groot pannengedruisch en knikte hem lachend tegen. Daar stond feestelijk op tafel het prinselijk gerecht. "Moeder, ik zal het nooit vergeten...."
St.-Clare ziekelijk was, maar dat hij zeer aan hoofdpijn onderhevig scheen te zijn en dat dit een ongelukkig ding voor haar was, dewijl hij dan geen vermaak had om met haar naar gezelschappen te gaan, en het raar voor haar stond zooveel alleen uit te gaan, nu zij zoo pas getrouwd waren.
De oude Dame, met welke Pols wandelde, was zeer spraakzaam; maar zij sprak weêr zulk raar Hoogduitsch, dat de goede man een paar malen moest verzoeken de phrase te herhalen, en dan nog eindelijk even wijs was als te voren. Eindelijk luisterde hij maar toe, doch liet zich onvoorzigtig ontvallen: "Dat spreken van vreemde talen is toch verbruid lastig."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek