Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
En zich weder in zijne overdenkingen terugtrekkende, prevelde mijn vader: Of de schilder die woorden gekend zou hebben? Wij waren nog eenigszins onder den indruk van het gehoorde, toen, onze plompe boerendienstmeid, trouw als goud, met hare verweerde mahoniehouten armen, licht kwam brengen. Toen zij dit op de tafel zette, werden haar ontdaan gelaat en roode oogen zichtbaar.
Wij dachten aan Antwerpen dat geen stad meer was maar een vuurpoel, wij dachten aan de honderduizenden die vluchtten over alle wegen naar het Noorden. Het oud moederken van onze vrienden lachtte krankzinnig met haar oud doorrimpelde gezichtje en prevelde schietgebeden. Ik liep den hof door, naar den straatweg toe en zag nu den onafgebroken stoet van vluchtelingen trekken, ellendig!
Ik zal dus aan u, en aan het Noodlot overlaten dit hart te beschermen. Morgen zal ik met u gaan, zoo ge dezen nacht onder mijn nederig dak wilt blijven. Nu knielde de prins naast Elze neer, en zegenend lei de oude man zijn handen op de twee jonge hoofden, die zich voor hem bogen. God zij ons genadig, u beiden en mij ... prevelde hij voor zich heen.
"Jawel, als wij er maar kans toezien," prevelde Laurie, tegenspartelend. "Kom, wees nu niet onredelijk, en beschouw de zaak verstandig," smeekte Jo, bijna ten einde raad. "Ik wil onredelijk zijn; ik verlang de zaak niet verstandig te beschouwen; het kan mij niet helpen en het maakt jou maar kouder. Ik geloof niet, dat je een hart hebt." "Ik wou dat het waar was."
"Ik geloof wel, dat "de Vloek van de Heks" nogal aardig is, maar ik zou zoo graag "Macbeth" eens probeeren, als we maar een valdeur hadden voor Banquo. Hè, ik gaf wat om de partij van den moordenaar eens op me te nemen! Is dat een dolk, dien ik daar voor mij zie?" prevelde Jo, met rollende oogen en met de vuist in de lucht slaande, zooals ze een beroemd acteur eens had zien doen.
"Ja Aaltje, ik kom terstond," antwoordde het meisje een weinig onthutst, en, terwijl de werkvrouw met een: "Asjeblief," den aftocht blies, en de blonde haar minnaar verzocht, de nog brandende lamp uit te draaien, terwijl zij zelve de voorwerpen waarmede zij werkte opnam, prevelde Willem iets van: "Dat oude vel!" maar had geen tijd om een enkel woordje tot de beminde te spreken, want, geen vijf seconden na Aaltjes vertrek, was ook Elsje verdwenen.
Eenige half uitgesproken woorden ontsnapten met een golf bloeds zijne lippen. De moordenaar bukte zich naar den grond, pakte zijn slachtoffer aan, lichtte het in de hoogte, en, zijn eigen gelaat door het volle licht der maan latende beschijnen, zeide hij: »Herkent ge me?" »Hij!" prevelde de Hindoe.
Men zag en telde ze. Er waren vijfhonderd briefjes van duizend en honderd acht en zestig van vijfhonderd francs. Te zamen vijfmaal honderd vier en tachtig duizend francs. "Dit is een kostelijk boek," zei de heer Gillenormand. "Vijfmaal honderd vier en tachtig duizend francs!" prevelde de tante.
Zij zag hem de tralie van het hek uitnemen en weder inzetten en den tuin binnensluipen. "Zie," zeide zij, "hij gaat het huis binnen!" Zij naderde het hek, bevoelde de tralies de een na de andere, en vond spoedig die, welke Marius den toegang bezorgd had. Halfluid en met treurige stem prevelde zij: "Dat niet, Lizette!"
Sherlock Holmes daarentegen faalde geen enkelen keer en hij prevelde de namen der squares zoowel als die der straten en stegen. »Rochester Row," zeide hij, »nu Vincent Square. Nu komen wij uit bij de Vauxhall Bridge Road. Wij houden waarschijnlijk de zijde der Surrey. Ja, dat dacht ik wel. Nu zijn wij op de brug, gij kunt van tijd tot tijd de rivier zien."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek