Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Het moge zijn, dat enkele Antilopen in deze opzichten meer bevoorrecht zijn, de dieren der prairie staan alle bij hen achter. Licht en lenig, de hooge pooten ver vooruitplaatsend "jagen zij als de stormwind over de vlakte" en stellen bovendien ieder ander Amerikaansch Zoogdier in de schaduw door hun volharding.
Baron Max von Thielmann, die in 1875 zijne jachttochten in het verre westen ondernam, geeft reeds geheel andere berichten. "Tot de uitroeiing van de Bisons," zegt hij, "hebben de drie spoorwegen, die de prairie tusschen de Missouri en het Rotsgebergte doorsnijden, het meest bijgedragen.
"Gij zijt inderdaad een kostelijke jongen!" lachte de nog altijd onzichtbare vrager. "Maar daar gij u nu eenmaal op deze gebenedijde prairie bevindt, mag ik vooronderstellen, dat gij de hier heerschende gebruiken kent. Er komt hier zooveel gespuis rondzwerven, dat een eerlijk man genoodzaakt is, met ieder dien hij ontmoet, de noodige omzichtigheid te gebruiken.
Het was ook niet de prairie, met haar onbegrensden gezichteinder, haar eindeloos grasveld, bewoond door zwervende Indiaansche stammen, die naarmate de beschaving voortschrijdt, meer naar de minst bevolkte gewesten van Noord-Amerika worden teruggedrongen. Bijna dadelijk nadat zij Sacramento achter zich hadden, begon de grond reeds te rijzen.
Hij zag de kleine gaatjes, waar de kogel binnengedrongen was, vlak boven den neuswortel, en wendde zich tot den lord: "Het geweer van mijn blanken broeder is van zeer klein kaliber, maar het is een voortreffelijk wapen, waarop men zich verlaten kan." "Dat geloof ik ook," knikte de Engelschman. "Ik heb die twee geweren extra voor de prairie besteld." "Mijn broeder moest mij dit hier verkoopen.
"Ja; het is het beste voor mij, en ook voor u." Hij stelde hem de voordeelen van dit besluit zoo duidelijk en met zooveel overredingskracht in het licht, dat de arme klerk eindelijk toestemde in een scheiding. Zij gaven elkander de hand, uitten wederzijds de beste wenschen, en gingen daarop van elkander af. Haller ging verder, de open prairie op.
Zijn woorden bewezen dat hij het spoor goed had gelezen, en niet den Yankee voor den moordenaar hield; dat stelde dezen gerust, en hij antwoordde: "Ik heb mij hier voor hen verscholen. Twee zijn er weg, de prairie in; de derde heeft het lijk hier neergeworpen, en ik heb mij schuilgehouden, omdat ik niet weet of hij weg is of niet." "Hij is weg.
Middernacht was al lang voorbij, en het meesterke, nu moede geworden, legde zich neder om te slapen. Doch Frits Jansen kon niet slapen, en hij liet zijn oogen gaan over de eindelooze prairie, die zich uitstrekte als een beeld van stillen vrede. Ook Jakob was ingeslapen; duidelijk hoorde Frits zijn diepe ademhaling.
"In de prairie moet men geen complimenten maken." "Die maak ik ook niet," antwoordde hij. "Gij hebt gisteren uw vleesch geschoten; vandaag of morgen schiet ik wat op mijn beurt natuurlijk voor u meteen." "Zoo? Denkt gij dan, mylord, dat wij morgen nog bij elkander zullen zijn?" "O ja, morgen en nog veel langer. Willen wij wedden? Ik wed om tien dollars, of om meer, als gij wilt."
"Wedden is mijn grootste liefhebberij, dat wil zeggen, ik wed graag, en bij elke gelegenheid." "En doolt in de prairie rond met een zak vol banknoten bij u!" "Hoe zou ik kunnen wedden als ik geen geld bij mij had? Dus, om honderd dollars, is het niet? Of wilt ge om meer?" "Wij hebben geen geld." "Dat doet er niets toe; dan zal ik het u leenen, totdat gij mij betalen kunt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek