Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juni 2025
»Wat flauw«, mopperde Klaas, toen hij opnieuw spelen ging. Eindelijk kwam de meester buiten. 't Was een lange man met een bril op. Hij praatte een poosje met Jo en Nel. En toen wist hij alles, wat hij weten moest. De school begon. En weet je, waar Jo nu zitten moest? Naast Klaas, in de vierde klasse. »Jelui zijn immers buren«, zei meester. Klaas had een kleur als vuur.
Kennedy at, dronk en praatte voor vier, hij was verrukt en stelde in ernst aan zijn vriend den doctor voor, zich in dit bosch neer te zetten, er eene hut van bladeren te maken en de heerschappij der Afrikaansche Robinsons te beginnen. Het voorstel had geen gevolg, hoewel Joe de rol van Vrijdag voor zich had willen nemen.
"Ja, daar dien 'k voor te zorgen," praatte meneer gedwee in den afgrond náást den toren kijkend. "'t Is éénig," zei Amélie nog eens zacht. "Hou je onwijze praat voor je," snauwde mevrouw: "eenig is je pá die ons in ònmenschlijke ongelegenheid brengt. Ik vraag, Piet hoor je, Piet? dat je maakt dat 'k op me bèd kom!"
Het was heerlijk buiten op het land. 't Was zomer, het koren was rijp, het hooi stond op de groene weiden aan oppers, en de ooievaar liep op zijn lange, roode pooten en praatte Egyptisch; want deze taal had hij van zijn moeder geleerd. Rondom de korenvelden en de weiden waren uitgestrekte bosschen, en midden in de bosschen diepe meren. Ja, het was werkelijk heerlijk daar buiten op het land!
"Van mij is dit voorstel natuurlijk groote edelmoedigheid," praatte Eduard, "op bestuursvergaderingen zal ik als "dritter im bunde" nog maar net gedúld worden." Hij fixeerde haar lachend, en haar oogen antwoordden hem; 't scheen Go even, of ze iets flikkeren zag tusschen hem en haar. "'t Zal gezellig zijn met ons drieën," zei Else toen luchtig, en Eduard stond op om afscheid te nemen.
De dag die achter ons lag was zóó rijk aan gebeurtenissen geweest, dat wij moeilijk tot rust konden komen. Nog geruimen tijd praatte ik met Halef en deelde hem mede wat ik van den Kasa Mufti omtrent de Aladschy's had vernomen. Ook vertelde ik hem dat de bijgeloovige man zich had laten wijs maken, dat hij niet door kogels was te dooden. Sihdi! merkte hij op, dat kan gevaarlijk voor mij worden.
Je keek hem aan, je vroeg hem iets, je praatte met hem een heele poos: onafgewend bleven zijn oogen strak ten gronde kijken, op de tippen van je laarzen.
Monks praatte door over den jongen; hij werd erg woest en zei, dat, al had hij nu goed en wel het geld van den jongen duivel, hij 't liever op een andere manier had gehad, want wat zou 't prachtig zijn geweest, dat blufferige testament van den vader ongeldig te maken, door den jongen van de ééne gevangenis naar de andere te jagen en hem eindelijk opgehangen te krijgen voor een of andere groote schurkenstreek, die Fagin makkelijk op touw kon zetten, nadat hij eerst flink voordeel van hem had gehad.«
Als iemand haar nu gezegd had: "Hilda, denk toch aan dien armen koetsier en die stumpers van paarden," ja, dan zou ze zich uit medelijden misschien wel wat gehaast hebben. Maar er was niemand, die wel eens zoo met Hilda praatte en uit zichzelf dacht ze aan zulke dingen nooit.
Ze keek naar hem, met zacht-stralenden blik.... Misschien kon 't haar ook niet schelen!.... Dikwijls als hij met haar praatte had hij 't met stugge minachting over "de menschen." De menschen geloofden dit, de menschen deden dat altijd. Dat scheen ze eerst niet goed te begrijpen, ze kon er zoo triest-verstrooid om lachen, even.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek