Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 november 2025
De ridders spraken niet, maar ieder poogde bij zich zelven te raden wie dit ook zijn kon, die zo edel, zo dapper, en zo sterk van lichaam was. Zij die bij de samenkomst, in het bos bij den Dale, tegenwoordig geweest waren, wisten reeds lang wie het was; maar zij dorsten hun mening niet ontdekken, aangezien zij het geheim plechtiglijk beloofd hadden.
Eva had hem een oogenblik met doodsbleeke lippen aangehoord, en nu, hoor, nu berst ze in een zonderling lachen uit; hoor, al sterker en sterker. "Eva! kind! bedaar! Lach zoo wonderlijk niet. Eva je maakt je te zenuwachtig. Eva! Eva!!" Maar of Helmond ook poogde haar tot bedaren te brengen, het baatte hem niet. Vreemder en vreemder werd steeds dat lachen.
Boven de hooge schoorsteenplaat stond eene lamp, welker zwakke stralen slechts een twijfelachtig, licht verspreidden. Ook de fourier was nog niet te bed; hij zat op zijne kamer en poogde bij den schijn eener kaars in een boek te lezen. Zijn aandachtsvermogen moest echter gering zijn; want elk oogenblik zag hij op van het boek en staarde droomend en nadenkend voor zich heen....
Onder aan de heg vormden de takken een kleine holte. Zie! dacht Gavroche, een volmaakte bedstede; en hij kroop er in. Hij lag met den rug schier tegen de bank van mijnheer Mabeuf, en hoorde den tachtigjarige ademen. In plaats van te eten, poogde hij nu te slapen. 't Was een hazenslaap, met één oog open. Sluimerende bleef Gavroche opmerken.
Zoo vonden hen Henk en Eline, die binnentraden, en terwijl Eline zweeg en geen partij scheen te kiezen, poogde Henk zijne vrouw te bedaren. Zij holde echter door, opgewonden van drift en kwaadheid, en haren man beschuldigend, dat hij te lam was om haar ook maar een enkele maal in haar recht te handhaven.
Ze wist, als Marianne en haar moeder één oogenblik iets gisten, dan waren ze in 't volgende er zeker van; dat bij haar beide wenschen hopen was, en hoop gelijk stond met verwachting. Zij poogde haar zuster den werkelijken stand van zaken te verklaren. "Ik wil niet ontkennen," zei ze; "dat ik hem bijzonder hoog stel, dat ik hem de grootste achting toedraag, en hem graag mag lijden."
Eindelijk tot het uiterste gebracht, trachtte ik mij alles nog te herinneren, wat mij van mijne eerste studiën was bijgebleven, en ik poogde hun onze geschiedenis in het Latijn te vertellen. Cicero zou zich de ooren hebben toegestopt, en had mij naar de keuken gejaagd; maar ik bracht het er redelijk wel af, de uitslag echter was even ontmoedigend.
Zij poogde hem weg te trekken, af te rukken van het verpletterde lichaam, waaraan hij zich in zijne bloedwoede als een vampyr vastklampte. Houd op, Frank, laat hem opstaan, bid ik je, vermoord hem niet ... Ik was achter de deur, ik was bang, ik verstond je niet, omdat je Hollandsch sprak ... O God, wat heb je hem gedaan, zie, zie hem, hoe hij er uitziet!
Toch was hij het nog, die moed poogde in te spreken aan de om hem zittende burgeren, en hun bestrafte over hun gebrek aan vertrouwen. "Geduld nog een weinig, mannen!" zeide hij: "het ontzet nadert alras: hebt gij niet gisteren nog het schieten gehoord achter Zoeterwoude. "Wat baat dat?" vroeg een der burgers: "de noord-oosten wind drijft telkens het water terug.
Doch hoe zeer mijnheer Vermaat zichzelf dit alles ook als waarheid poogde op te dringen, wijl hij zoo gaarne aan den welstand van het Groote Leger gelóófde, slechts enkele dagen later had ook hij geen hoop meer. 's Morgens door de Doelenstraat gaande, had hij, niet ver van het huis waarin mijnheer De Celles woonde, wel meer dan honderd menschen op een hoop zien staan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek