Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 oktober 2025
Zijn fluweelen pootje wedijvert in zachtheid met dat van onze poes; het verbergt echter klauwen, die niet behoeven onder te doen voor die van eenige andere Kat van gelijke grootte; zijn gebit is naar verhouding veel krachtiger dan dat van zijn koninklijken stamgenoot.
Zij is natuurlijk erg geschrokken." "Zie ze toch eens beven," zei Leni. "Maar hoe kwam poes toch boven? De deur van de voorkamer moet opengestaan hebben." "Poes wou in den koffer," versprak Hans zich, "maar dat mocht niet, want Fritsje...." "Fritsje? Is Frits dan boven?" vroeg mevrouw Van Brakel verbaasd. "Ik dacht, dat jullie met hem in den tuin speelden."
Fluks maakte hij zich van de kat meester en volgde het voorbeeld der knapen, totdat poes in allerijl de vlucht nam, wat hem zeer speet, vooral omdat hij er de reden niet van begrijpen kon. Daar hij echter zag, dat het beest niet terug kwam, besloot hij eene slede te maken.
Zooeven had hij mij gezegd dat ik haar maar dood moest slaan; hij wou 't wel doen, hij wist de huid te verkoopen voor zestien stuivers. «Kom, poes, gaap eres," zei hij, in eens uit zijn onbewegelijkheid schietend, en met het gele borsteltje van een lampewisscher begon hij 't beest aan den neus te kittelen. Ze schoof stom achteruit, bang voor het gele gedrocht. «Wil je het gauw laten, hè."
Nog dichterbij komende, fluisterde zij: Gij hebt in Rome gewoond. Gesteld dat deze dingen gefluisterd werden in ooren, die wij kennen? Aha! gij verschiet van kleur? Hij ging een stap achteruit met de uitdrukking op het gelaat van een man, die, meenende met een poes te spelen, onverwacht een tijgerjong voor zich ziet. Zij vervolgde: gij zijt bekend aan het hof, gij kent den machtigen Sejanus.
Verkoopen maar, dat's de baas, daar draai ik het altijd naar toe," zegt Strijkman, als tot zichzelf, terwijl hij zijn magere, klauwachtige handen wrijft. "Achthonderd drieëntachtig, daar kan wel eens een traktatie op staan vandaag, hé poes?"
«Kom maar hier, poes," zei de jonge man zacht op zijn knie kloppend. Voorzichtig naderde het beest zijn knieën, stapte over, ging sluipend en kopjes gevend onder de hand door, draaide een paar maal rond om zich zelve in eene matte flikkering van zijn glanzend haar en plooide zich toen neêr op zijn nieuwe ligplaats, met den staart voorzichtig om zich gekruld.
Op zekeren dag was hij daar juist mede bezig, toen tantes gele kat, kopjes gevende en spinnende, naar het theelepeltje kwam kijken, blijkbaar vol lust om er van te snoepen. "Dat is verboden waar voor jou, poesje," zeide Tom tot de kat. Doch de poes maakte een gebaar alsof zij er anders over dacht. "Neen, poes, raak er niet aan." De poes hield echter vol.
Ze vochten zoo zwak, zoo klein, zoo pasgeboren als ze waren, om het bezit van een tepel, om het bezit van het moederlichaam, in hun driest, heftig begeeren om verder tot leven te komen, uitmergelend Poes, die maar lag te spinnen en elkeen aankeek met haar groene, wijd-open geluksoogen. Het duurt nu drie dagen.
"Ja, kleine vent. Hansje Pansje. Nu zullen we maar eerst een boterham gaan eten. Jullie buikjes zijn zeker leeg en hol." Hans en Bob knikten, dat hunne bolletjes er bijna afrolden en natuurlijk deed Fritsjes bolletje op de maat mee. "Daar komen vader en oom Karel al aan. Door, zet gauw den grooten stoel met het kussen voor oom klaar." "Och, kijk eens, Bobbie, wat een aardige poes," riep Hansje.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek