Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Soms nam hij een bootje en liet zich urenlang door de deining meevoeren, op den bodem uitgestrekt, gedachteloos, in vage, gelukkige droomerijen verzonken. Of hij roeide langs den oever, en baadde in het heldere meer. Soms vergezelde hij den rentmeester op diens inspektie van de akkers en velden, of hielp hij in den boomgaard bij den pluk van het najaarsfruit.
De heer stond stil en met hem zijn schaduw, Hij ging verder, en weder hoorde hij naast zich den ritselenden tred, die deed denken aan 't glijden van een blad in den herfst. "Pluk de bloeiende kersen uit den boomgaard, Gerard. Waarom heb je den ouden boer niet gezegd, dat hij op 't land kon blijven, als .... Jij kunt slecht zijn, want je hebt geld. Niemand durft zich tegen je te verzetten."
"Hoe zonde," zei Go, er bij neerknielend, maar Gerard trok haar weg: "Moet je nou in de sloot vallen, meisje, om zoo'n verrotte bloemen-hoop; kijk, daar bloeit meidoorn en wikke en convolvulus: pluk dáár liever van."
»Maar, zult gij niet weder wegloopen, als ik aan uw verlangen voldoe?" »Zeker niet!" »Welnu, zoo schenk ik u de vrijheid terug, maar nu moet ge mij ook uwe roos geven." »Ginds aan den struik zijn nog veel schoonere. Pluk er van, zooveel u lust. Waarom wilt gij juist deze?" »Om ze, als eene gedachtenis aan het schoonste meisje dat ik ooit gezien heb, zorgvuldig te bewaren."
Kaja en Helle plukten in het bosch een grooten ruiker voorjaarsbloemen. Zij zocht vooral naar blauwe anemonen want "daar houdt vader zooveel van," zeide zij. "Jawel, maar vader houdt ook van die!" zeide Helle terwijl hij een paar groote, gele boterbloemen in de hoogte stak. "Ja zeker pluk maar al wat je wilt!" En met glinsterende oogen en warme, roode wangen plukten zij door.
Niet één huis, maar een heele stad moet omsingeld worden, niet één nijdige vent, maar een heel leger ingesloten. Niet een paar vloeken, maar duizenden dooden moeten er vallen. Het zij zoo. Ik heb al zooveel aanspraken op roem en een standbeeld zien miskennen, ik geef ook deze op. En pluk ik al niet mijn verdiende lauweren, in ieder geval mijn paedagogische vruchten.
Als de stammetjes drie voet hoog zijn, begint de pluk; als ze de vijf voet hebben bereikt, worden zij geknot tot struiken. Het uitsnijden van den stam dwingt het boompje tot het maken van een menigte zijtakken. Op gelijke hoogte gesnoeid, vormen die een groot "snijvlak," waarvan altijd door weer hoeveelheden jong uitloopend blad te plukken zijn.
Zie daar! de zee zwijgt, de winden zwijgen, de smart echter in mijn borst zwijgt niet, maar ik verteer geheel van liefde voor hem, die mij, rampzalige, in plaats van zijne gade tot eene slechte deerne heeft gemaakt. Draaihals, lok gij dien man naar mijn huis toe! Deze franje van zijn mantel verloor Delphis, die ik nu uiteen pluk en in het woeste vuur werp.
Of wel ze leggen zich met het oor op den rand van den put en denken dan soms kindergeschrei te hooren. Eindelijk, ook de vegetatie openbaart jeugdige levenskracht, en daarom komen de kinderen uit holle boomen, groeien in de boomen, komen uit de kool en andere planten. In de Friesche Wouden en vooral ook in Noord-Holland groeien zij in de boomen als appelen en roepen dan: Pluk mijn! pluk mijn!
Op! en, eer u, moede en mat, De arm des bleeken doods omvat, Pluk u nog een enkel blad Uit den krans der glorie! Daar waar Caraöns zilvren vloed 't Bekrompen heuvelvlak dooradert, Verhief, in grijsverleden tijd, Een rieten stulp zich in 't gebladert'. Verwijderd van het stadsgewoel, Slechts starende op den Albehoeder, Bloeide Emma hier in stille rust, In de armen van de beste moeder.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek