Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 28 juni 2025


Daar nu stond de onwrikbare Ojan-Pavo, Trotsch en krachtig in de volksvergaâring. Op het plein, daar stond hij onder de andren, Als een hooge pijnboom onder struiken. En hij hief zijn stem op, en trotseerde: "Is hier iemand, van een vrouw geboren, Die mij van het plekjen, waar ik beide, Ook éen enklen duimbreed kan doen wijken?

Vier vijfde gedeelten van den afstand legde hij af in gestrekten draf; toen bleef hij even stilstaan, om eens naar den pijnboom te kijken. Daar stond het Springende Hert als aan den grond genageld. Men kon natuurlijk evenmin zijn handen en armen als zijn gezicht onderscheiden; maar zooveel was duidelijk te zien, dat hij daar stond bewegingloos als een zoutpilaar.

Links van daar, doch minst genomen nog twee duizend voet verder, stond de reeds uitgeduide pijnboom; en nu, nu de twee loopers zich reeds op een tamelijken afstand van honk bevonden, zag men duidelijk dat de kleine koers zette niet naar den beuk, maar op den pijnboom aan. In die richting draafde hij voort, zoo hard als zijn beentjes maar wilden gaan.

Dat was waarlijk zoo belachelijk, dat de vroolijkheid der Indianen zeer verklaarbaar was. "Uw kameraad schijnt mij verkeerd verstaan te hebben," riep de hoofdman Old Shatterhand toe. "Neen!" "Maar hij loopt immers op den pijnboom aan!" "Ja, juist." "Nu zal het Springende Hert nog zooveel te gauwer overwinnaar zijn." "Neen!" "Niet?" vroeg de Groote Wolf verwonderd.

Wanneer de onderhandelingen mislukt zijn en de strijd opnieuw ontbrandt, zendt Parthenopæus het paard van een verslagen Thebaan als trofee naar zijn dame zij en Ismene zitten juist onder de schaduw van een pijnboom naar het gevecht te kijken en Antigone zendt hem haar groeten terug met een betuiging van haar gevoelens van liefde.

"Maar ik zal regelrecht koers zetten op den pijnboom aan." "Zijt gij dwaas!" "Neen, nog niet. Met mijn hoofd loop ik ook naar den beuk, maar met mijn beenen naar den pijnboom, ofschoon dat tweemaal zoo ver is." "Maar wat beoogt gij daarmee?" "Dat zult gij wel zien, en gij zult er schik in hebben. Ik geloof niet, dat ik mij in mijn verwachtingen bedrogen zal zien.

"Wat kan er met onzen broeder Redwood gebeurd zijn?" "Hoezoo?" zei de oudste broeder. De spreker kapte een tak van zijn pijnboom. "Het was net of hij niet goed wakker was. Hij scheen heelemaal niet te luisteren naar wat ik te zeggen had. En hij zei iets over liefde." De jongste tikte met zijn dwarsbalk op den rand van zijn ijzeren zool en lachte. "Broer Redwood" zei hij, "is een droomer."

De kastanjeboom had, toen hij haar bij haar dood wilde vereeren, zijn toewijding op die wijze geopenbaard. De Stille Pijnboom. Keizer Go-Toba, die een vreeselijken hekel had aan het kwaken van kikvorschen, werd op zekeren dag gehinderd door een pijnboom, die door den wind werd bewogen.

Daarom zien wij dien boom bijna aan iedere tuindeur; en wij moeten toegeven, dat een pijnboom een sierlijker talisman is dan een roestig oud hoefijzer.

Nu zag men uit de legerplaats duidelijk, dat de kleine met zijn hand naar den nog zoo ver verwijderden pijnboom wees; maar men kon niet hooren wat hij daarbij zeide. Deze bedacht zich, of hij het wel goed verstaan had.

Woord Van De Dag

verheerlijking

Anderen Op Zoek