Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Nu ja, hy had wel de onburgerlyke weelderigheid van zoo'n woestynleven opgemerkt, en zich voorgenomen by gelegenheid 'n plekjen optezoeken, waar 't ongeluk zoo fraai gekleed kon gaan, maar 't kwam hem niet in den zin, naar de herkomst van zoo'n garderobe te vragen. De deugzame Genoveva kwam er dus goed af. En Salomo's Recht ook.
Het was echter niet gemakkelyk eene enkele kleine plaats te vinden, tot de uitvoering van dit ontwerp geschikt, en wy hadden veel moeite om daar in te slagen, vermits de grond onbruikbaar was door de heester-gewassen, en overal dras lag. Myne Negers maakten een zoort van een beweegbaare brug, om de sloep op een droog plekjen lands te brengen.
't Beeld van haar, die, 't eerst gekozen, Uw goede Engel scheen te zijn, Blijft op 't groenste plekjen poozen Van Herinrings zandwoestijn. 't Was een bloem, die de avond maaide, 't Was een geur, die ras verwaaide, 't Was een reine hemelgloed, Die maar éens zijn starren zaaide Over 's levens zwarten vloed!
Elk ander plekjen biedt een overvloed Van nieuwe en heerlijker tooneelen aan. De blik verdwaalt van 't eene vergezicht In 't andere, en de blauwe kimmen vliên Al verder weg, als smolten zij tot licht. Hebt gij dit heerlijk oord reeds meer gezien, Of zijt gij hier voor d'allereersten keer?
Gij spiegel van d' Oneindige! mijn oog Zoekt vruchteloos op uw onmeetbre stroomen Een plekjen waar het eindlijk rusten moog': Zij weemlen voort, wijd, boômloos, zonder zoomen, Tot mijn gedachte in doffe duizeling Ter nederzinkt. Toch houdt uw tooverkring Haar vast. Ze ontwaakt en zweeft weêr op uw baren, En stroomt met die al verder, en daar blauwt Geen grenspaal op.
De plaats is mij bekend: Het kerkhof is 't, waar ik uw dierbaar lijk Ter rust bracht in de stille doodenwijk. Daar heb ik vaak mijn schreden heengewend: Ik noemde 't mijn groen plekjen der woestijn, Ik knielde er neêr met tranen en gebeên. En sloeg er de oogen naar den Hemel heen, Den Hemel, ach! waar wij nu beide zijn!
Het was echter niet gemakkelyk eene enkele kleine plaats te vinden, tot de uitvoering van dit ontwerp geschikt, en wy hadden veel moeite om daar in te slagen, vermits de grond onbruikbaar was door de heester-gewassen, en overal dras lag. Myne Negers maakten een zoort van een beweegbaare brug, om de sloep op een droog plekjen lands te brengen.
Daar nu stond de onwrikbare Ojan-Pavo, Trotsch en krachtig in de volksvergaâring. Op het plein, daar stond hij onder de andren, Als een hooge pijnboom onder struiken. En hij hief zijn stem op, en trotseerde: "Is hier iemand, van een vrouw geboren, Die mij van het plekjen, waar ik beide, Ook éen enklen duimbreed kan doen wijken?
Een frissche kracht vloeit door mijn aadren heer Daar is een wondre vlugheid in mijn leên, Als droegen mij onzichtbre vleuglen voort Waarheen ik wil... Wat dunkt u van dit oord? Zie, wij genoten menig lieflijk uur Te midden van den Lusthof der Natuur: Maar nooit begroette mijn bewondrend oog Een plekjen gronds, zoo onuitspreeklijk rijk. Ha, welke boomen! Waarlijk, hemelhoog!
Maar de plaats, waar ik den aardbol als in 't zenith geplaatst kon beschouwen, was om zijne grootte, by zijn afstand niet zeer bepaald. Ik had dus het plekjen, waar de overblijfsels van mijn luchtvaartuig te vinden waren, niet weder gevonden, en wist niet, hoe het ooit weder te vinden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek