Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
Hij zag daar Paula en Anna, met de fijnste trekjes van hun wezen, beter dan dichtebij met oogen, en den zwaai en 't keeren van armen en hoofd en leden, duidelijker dan de doening en voeren van zijn eigene zuster die heel zijn leven dagelijks onder zijne oogen liep.
Dan vroeg hij zichzelf: wat die twee boerendochters, Anna en Paula van hem zouden denken, eens dat ze aan elkaar zouden vertellen 't geen hij hun had wijs gemaakt!? Verder overlegde hij: hoe het aan te leggen om hen alle twee te nemen, of tenminste te beletten dat de tweede in iemands bezit kwam.
Toen stonden de bezoekers nog recht, en nu merkten de dochters eerst hunne nalatigheid. Anna en Paula snapten te gelijkertijd naar stoelen en: Zet u, gasten; vader, wat moet ik opbrengen? Eerst een kanne bier om te beginnen, als ge in den stal gedaan hebt kunt ge eten gereed doen of 't en ware de heeren nu iets wilden aanveerden? vroeg de Boer.
Neen, onze toekomst is de nacht. Aan gene zijde van het graf is niets en alles gelijk. Of ge Sardanapales of Vincentius van Paula zijt geweest, is hetzelfde. Ziedaar de waarheid. Men leve alzoo en make gebruik van zijn ik, zoolang men kan, dit is 't voornaamste. Waarlijk, Monseigneur, ik zeg u, dat ik mijn eigen wijsbegeerte en mijn eigen wijsgeeren heb.
"Ja, heel leuk, erg leuk! Zoo toevallig. Ik heb jou ook lekker gefopt. Mevrouw Paula heeft je niet op bezoek laten vragen
Zuster Simplicia was wit als was. Bij zuster Perpetua was zij als de waskaars naast de vetkaars. Vincentius van Paula heeft het portret der liefdezuster heerlijk geschetst in deze bewonderenswaardige woorden, waarin hij zooveel vrijheid met zooveel dienstbaarheid paart.
Waarlijk, baas, zoo ge ons grappen wijsmaakt komen we uwen kelder afdrinken en we steken onze peerden in uwe beste kamer. Zeg, hoe heeten de meisjes? Meisjes, meisjes?! freulen zijn 't, sterke deernen: Paula, de bruine en Anna de blonde. 't Is half gewonnen spel nu we de namen kennen! loech André. Vooruit! Ze gaven hunne peerden de spoor en reden weg. Ik neme de bruine, zei André.
Als ze reeds op weg en buiten waren, zag hij Anna alleen die met lichten voet over 't messingstroo huppelde. Paula zou in huis blijven en voor eten zorgen, zegde zij en daarom kwam ze nader bij Odo, toonde hem alles waarin hij belang stelde, maar onderwijl praatten zij maar door en ze loechen daarbij en keken elkaar telkens lang in de oogen.
Neen, niets, we moeten weg, 't is vroeg avond en onze peerden.... De peerden staan al warm op stal, en de boer grinnikte fijn om zijne vondst. En van avond is 't klare mane.... En ineens tot zijne dochters: Ge Weet het Berkenhof? en den Hoogen Doorn? dat zijn.... O, riep Paula, Ida Van Marcke is uw zuster? Kent ge haar? vroeg André. De meissens knikten bevestigend.
Eerst kwamen wij door het dorp Luyano, omringd door weiden met grazend vee; daarna bereikten wij door een boschrijke vallei het dichtbelommerde San Francisco de Paula, en vervolgens een tweede dorp, Cotorro.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek