United States or Angola ? Vote for the TOP Country of the Week !


Nu ik tegen deze mannen uit ben gekomen, geloof ik dat vader gelijk had. Hij zei dat bij mij verstand en spieren samenwerkten." "Elke seconde en elken duim van de partij," herhaalde Stubener peinzend. Pat knikte en Stubener, die vast in hem geloofde, had visioenen van een gouden toekomst die ouden Pat uit zijn graf zouden hebben gehaald.

"Ik heb haar naam in de courant gezien," gaf Pat toe. "Natuurlijk. En 't is een eer voor je, Pat, dat zij je komt interviewen. En 't geeft je niets geen last. Ik ben er bij en geef zelf de meeste inlichtingen. Je weet, dat ik dat altijd gedaan heb." Pats oogen spraken dankbaarheid. "En nog iets Pat: vergeet niet, dat je je aan dat interview moèt onderwerpen. 't Is een deel van je werk.

Toevallig viel haar oog op de Sonnetten. Zij nam het boek in de hand en keek vragend naar Stubener. "Zoo is Pat," verklaarde hij. "Hij is dol op die dingen en op kleurfotografie en kunsttentoonstellingen en zoo. Maar schrijf daar in 's hemelsnaam niets over. Zijn reputatie zou naar de maan zijn." Zij keek verwijtend naar Glendon, die dadelijk verlegen werd. Zij vond het verrukkelijk.

Stubener stond bleek en slap in de deur, blijkbaar had hij moeite zich op te houden. "Ik zal later met je spreken," zeide Pat tot hem. "Doe de deur achter je dicht." De deur werd gesloten en zij waren alleen met hun beiden. Glendon sprak niet. Zijn gezicht droeg een sprekende uitdrukking van leed en verslagenheid. "Nu?" vroeg zij.

Pat, met zijn hand op de deurknop, bleef staan en keerde zich om. "Naar de Academie," zeide hij. "Daar is een professor, die vanavond een lezing houdt over Browning en Browning is een schrijver, waar je hulp bij noodig hebt. Soms denk ik, dat 't goed zou zijn als ik naar de avondschool ging." "Maar groote goedheid, kerel!" riep de manager uit.

»Laat zijne mama ophoepelen, en gij er bij," zeide Pat. »Zie mijn oog eens aan." »'t Mocht wat, uw oog," zeide de kellner; »'t is jammer, dat hij 't andere niet juist zoo getracteerd heeft; het is verdiend loon voor 't slaan van een kind; de jongen is flink geweest, en dat is meer dan van u gezegd kan worden."

Waar is Jim Hanford?" Stubener floot. "Een eerste kampioen als hij, zou je niet aankijken," antwoordde hij. "Ga eerst naam maken," zou hij zeggen. "Ik kan hem kloppen." "Maar dat weet het publiek niet. Als je hem klopte zou je wereldkampioen zijn en niemand werd kampioen in zijn eersten strijd. "Ik wèl." "Maar het publiek weet dat niet, Pat. Ze zouden niet naar je komen kijken.

"Waarom werkt zij dan aan een courant? en neemt een of anderen armen duivel een baantje af? "Zij en de oude zijn niet goed met elkaar, ze hebben ruzie gehad of zoo iets, in den tijd toen hij San Francisco schoon begon te vegen. Zij ging van hem weg. Dat is alles ging uit huis en zocht een baantje. En laat mij je één ding zeggen, Pat: ze kan Engelsch neerkrabbelen.

"En wat je ook doet, neem je in acht voor de vrouwen," was de afscheidswaarschuwing van ouden Pat, terwijl jonge Pat te paard zat en plichtmatig de teugels inhield om te kunnen luisteren. "Vrouwen, dat is dood en vervloeking, onthoud dat. Maar als je de ééne vindt, de eenige ééne, houd haar dan vast. Die is meer waard dan roem en geld.

Het was vlak vóór zijn strijd met Henderson en een aanbod van honderdduizend werd haastig gedaan in vlug gefluisterde woorden in een hôtel-corridor. Het was gelukkig voor den man, dat Pat zijn drift beheerschte en hem schouderophalend voorbij liep zonder te antwoorden. Hij vertelde het aan Stubener, die zeide: "Het was maar gekheid, Pat. Ze probeerden je voor de mal te houden."