Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 11 mei 2025


Zijn tweede oog, de maan, schijnt niet zoo hel; Hij gaf 't aan Mimir, in zijn bron, te pand, Dat hij er hale water, 't welk geneest, Dit oog tot sterking, ied'ren nieuwen dag. Oehlenschläger.

Hij doet of hij terugkeert met nog meer koopwaren dan de eerste maal en na van haar geld te hebben geleend, laat hij haar water en henneppluis tot pand. Hoe het verhaal van de koningin de donna's had doen lachen, behoeft men niet te vragen. Er was er geen een bij wie niet van het uitgelaten lachen de tranen wel twaalf keer in de oogen kwamen.

Zwendelaars en leenders op pand, ontbreken hier ook niet; en helaas! indien de wateren van Bagnères, en andere plaatsjes in deze landstreek, eenig voordeel aan derzelver bewoners opleveren, zij maken ook, dat 'er zeer veel zedenbederf onder die eenvoudige en anders zoo nabij den natuurstaat levende menschen wordt gebragt.

"Geef mij haar handschoen," zei Beaumanoir: "Dit is waarlijk," vervolgde hij, terwijl hij de zachte stof en de kleine vingers beschouwde, "een licht en teeder pand voor eene zoo doodelijke onderneming.

Op zijn hoofd rust onze hoop; hij is voor ons het blijvend pand van Gods bescherming, het troostend zinnebeeld eener gelukkige, eener roemrijke toekomst! De geestdrift, het gevoel der nationale fierheid ontstelt mij; de dichter heeft in mijn hart de plaats des redenaars ingenomen.

Door den baron vooruitgegaan en op het portaal gekomen, voelt Helmond zich eensklaps aan 't pand van zijn jas trekken. "Dokter, zeg, verberg mij niets: is hij vergiftigd misschien? Door een wraakzuchtige in Indië.....? O God, dat zou verschrikkelijk wezen! Een langzaam werkend vergif?"

Het pand hunner liefde was Platir, wiens lotgevallen door denzelfden schrijver verhaald en in 1533 te Valladolid werden uitgegeven. Wij zullen ons niet bezighouden met deze onbeteekenende romance, maar liever onze aandacht wijden aan zijn opvolger, die zooveel meer onze belangstelling waard is. Dit is waarschijnlijk wel de beste romance van de geheele serie.

Nu ontvlamde de woede van de Leliaard: scheldwoorden en bedreigingen tegen Deconinck vielen onstuimiglijk uit zijn mond. De Deken bleef met de grootste onverschilligheid in zijn stoel zitten, en antwoordde niet op de lasteringen zijns tegenstrevers. Hierop kwamen twee sterke gezellen, als deurwaarders aangesteld, bij de gebannene en bevolen hem het Pand op staande voet te verlaten.

Meer dan gij denkt; want er is geen enkele beenhouwer die ergens handen wil aansteken, en er staan driehonderd wevers voor het Pand naar u te wachten. Wat mij aangaat, mijn armen moeten lam worden indien ik iets ertoe doe. De Goedendags staan gereed, de messen zijn geslepen enzovoorts. Gij weet wel, Deken van de wolwevers! wat dit onder mijn ambacht zeggen wil."

Maar geloof ook dat ik in uw afwezendheid geen rustig uur gehad heb; die sluier, het pand uwer genade, zal het u beter dan mijn woorden zeggen." Machteld nam de sluier en bezag dezelve met een blik vol dankbaarheid en medelijden voor Adolf. "Gij hebt over mij geweend, mijn vriend, gij hebt deze gift met uw tranen bevochtigd; het zilte smartwater heeft mijn geliefde verf doen vergaan!

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek