Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juni 2025
"Stil!" zeide hij, een blik op onzen overbuurman werpende, "en let op het diner van den Ritmeester. Kelner! een bord soep en een flesch bourgonje."
Integendeel, toen ik de graauwtjes vóór de deur van mijnen overbuurman zag stilhouden, òverburen, die ik wat meer kende, dan men het gewoonlijk zijne nááste doet toen kwam de gedachte: "Wie zou er krank zijn, hij of zij?" naauwelijks bij mij op, of ik zeide in mij zelven: "Geen van beide."
Maar heeft men eenmaal gezegevierd, dan heeft men buiten tenminste de zelfvoldoening de zon werkelijk te zien; terwijl gij, heeren en dames in de stad! alweder het reusachtig "Manufacturen" bij uw overbuurman lezen moogt, of het beknopter, maar niet minder tergend "Schrijf- en Kantoor-behoeften"; op zijn hoogst, indien uw overbuurman een logementhouder is, hebt gij het voorrecht uwe nuchtere blikken op te slaan tot het vergulde beeld van het lieve hemellicht zelf, met stralen van een duim dik en schele oogen.
Toen ze nu met middernacht voor de geluksklok stond, schoof ze vlug den zwarten wijzer naar 't huisje aan den overbuurman. Weer begon de klok te ratelen en te brommen van geweld, en, al wist Lize ook vooruit, wat er gebeuren zou, toch liep ze weer verschrikt achteruit. Maar weer nam de kleine klokkenmaker haar bij de hand en plaatste haar voor de klok.
Door de hel verlichte wijzerplaat zag ze nu in het kamertje van den blinden overbuurman. Die zat bij eene tafel en nam juist zijn middagmaal. Nu schepte hij wat op een bord voor Karo. Nu riep hij den hond. Maar Karo draaide den kop op zij; hij had geen' lust in eten. Treurig keek hij zijn' baas aan.
Welk eene andere toekomst achtte ik mijn' overbuurman, achtte ik Pieter beschoren, toen ik, verscheidene jaren geleden, met hem de duinen opwandelde, en wij, op den top van dezen of genen blinkert, het dubbele lied hoorden, dat nog wedergalm vindt in mijn hart, welk eene andere toekomst, dan zich voor hem verwezenlijkte?
Naauwlijks echter had ik den tijd gehad om op te merken, dat het boveneinde der tafel was ingenomen door een dikken, wel doorvoeden landman, wiens groen damasten vest met bloemen, ruim gesneden rok van bruine sergie en zilveren broeksknoopen aantoonden, dat hij tot de vermogendsten van zijn stand behoorde; terwijl mijn overbuurman daar-en-tegen er vrij schraal en verloopen uitzag, toen mijn ooren gekweld werden door een piepend geschreeuw, van: "phijpedoppies! deursthekers! zoek thoch maar huit, khoopman!
Ik vroeg aan mijn overbuurman in den trein, of de ketting zijner vrouw van goud was. Zeer gevleid door die vraag, nam hij dien van haar hals en gaf hem mij in handen: "Tutto oro, signore" . Later vernam ik, dat die halstooi het familiestuk is en een klein kapitaal vertegenwoordigt. In den trein ontbraken weer niet de mandolinespelers. Zij maakten goede zaken.
Ik dankte dus met een bijna onmerkbaar knikje den goeden Jood voor zijn tijdige waarschuwing, welke mij toescheen ruim op te wegen tegen den voor den kurketrekker betaalden prijs: en ik gevoelde daarvan het dubbel belang, toen ik, na mijn ontbijt uit de handen van Mientje te hebben bekomen en een mes daarbij te hebben gevraagd, op het gelaat van mijn overbuurman een trek van ontevredenheid zag oprijzen.
Daar zag ze haar overbuurman met zijn trouwen Karo. "Zoo, buurman," riep ze, "al zoo vroeg op 't pad?" "Ja," antwoordde de blinde, "ik kon 't van plezier niet langer in huis uithouden. Ik ben zoo gelukkig: mijn Karo is heelemaal weer beter!" "Och, daar ben ik blij om," zei Lize, "je kon hem ook zoo slecht missen. Van nacht is mijne geit gestorven."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek