Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juli 2025
In deze eerste afdeeling zijn de verkoopsters van sirih, sigaretten, lekkernijen en andere eetwaren enz. Daar krioelt het van jongens, die hun vaders en ooms vergezellen, welke hen zorgvuldig inwijden in de geheimen des levens. Deze afdeeling staat in verbinding met een ander van ietwat grooter afmetingen, een soort "foyer", waar het publiek zich vereenigt voor het "loslaten" der hanen.
En onze voorvaderen", hier nam hij de pijp uit den mond, om er den derden knoop van mijn ooms rok onder 't spreken onderscheidene kleine tikjes mee te geven "onze vaderen ... ik vraag je of ze der zoo veel slechter aan waren dan wij? onze vaderen, mijnheer! hielden zich met die dingen niet op".
Overigens wist hij niet met welken anderen dienst men hem zou kunnen belasten. Zijne ooms waren, om zoo te zeggen, gansch alleen en zonder hulp; zijn plicht gebood hem met hen te blijven zoolang zijne tegenwoordigheid hun van eenig nut kon zijn. Tot nu toe bestond er voor de poorters der stad geen het minste gevaar.
De jongeling bemerkte, dat zijn tegenstand het hart zijns ooms met droefheid vervulde. Uit eerbied, uit toegevendheid voor hem, besloot hij zich lijdzaam te leenen tot al wat hij van hem kon eischen. Hij stond op, zette zich voor hot doodshoofd en zeide: "Gij hebt ongelijk, heer oom, aan mijnen moed of aan mijnen goeden wil te twijfelen.
Om mijnen tegenstand te overwinnen, zeiden uwe ooms dat zij een paar uren in mijne plaats bij het bed mijns vaders zouden waken. Ik heb toegestemd voor een enkel uur. Zij hadden gelijk, uwe goede ooms: de zonneschijn, nog meer dan de blijdschap, doet mij herleven; de zoete lucht vloeit mij als een verkwikkende balsem door de longen."
»Waarlijk!" riepen de beide ooms te gelijkertijd uit. »Ja zeker! er is geseind, dat het depressie centrum van Swinemunde noordwaarts voortgeschreden en aanmerkelijk in diepte toegenomen is.
Neen, dat zou zij niet over haar hart kunnen krijgen. »Wat ben ik gelukkig," zei Aristobulus Beerenkooi in den beginne, »uw meespeler te zijn, en wanneer gij mij toestaat, dan zal ik de bepaalde oorzaken van de bewegingen der ballen uitleggen...." »Mijnheer Beerenkooi," antwoordde Helena, terwijl zij hem een oogenblik terzijde nam, »wij moeten mijn ooms laten winnen." »Winnen?...."
En Jan kreeg verlof, terwijl Louis de vlag hielp uitsteken om den ooms het door hem verkregen bericht te gaan meedeelen. De ooms alleen hoorden het niet van den aardigen jongen; neen, ieder op straat die luisteren wou kreeg het verhaal van de samenspraak der beide waardigheid-bekleeders ten paleize. Even haalt Jan zijn horloge uit, ja, ik kan nog best naar de Hollandsche juffrouw gaan.
Ik behoef haren loop opwaarts slechts te volgen en dan moet ik noodzakelijk de sporen mijner makkers terug vinden." Deze gedachte bemoedigde mij weder en ik besloot zonder tijdsverzuim weder op weg te gaan. Hoe dankbaar was ik nu voor de voorzorg mijns ooms, toen hij den jager belette de spleet in den granietwand gemaakt te stoppen!
Thuis gekomen dronken ze nog even samen een bittertje in ooms kamer zijn studeerkamer, zooals hij zelf zei, omdat er een kastje boeken stond en gingen aan tafel, waar tante al wachtte, rechtop zittend met een statig-tevreden glimlach in 't prettige vooruitzicht, dat nu haar beurt kwam. En al onder de soep begon 't. Ze moest alles weten van de partij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek