Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
Zij is niet meer hier, zeide zij eindelijk. Waar is zij? In Egypte. Mattia en ik zagen elkander onthutst aan. In Egypte! Wij wisten niet juist wat Egypte was en waar dat land lag; maar een onbestemd gevoel zeide ons dat het ver, zeer ver af was; zoowat aan de overzijde van de zee. En Lize? Kent gij Lize? Of ik die ken! Lize is met eene Engelsche dame op een schip vertrokken. Lize op De Zwaan.
En, met een sarcastisch-minachtend gegrinnik zijn gezegde bekrachtigend: Gij...ij denkt toch niet da...at ik zou proeven va...an wat ze ginds de zwa...arte kost noemen' De zwarte kost!... Onthutst had Eulalie hem aangekeken. Wat was Dat?... wat betekenden die zonderlinge woorden?... Maar plotseling had ze begrepen en was zo rood als een pioen geworden.
Maar hij spoedde zich in het voorbijgaan naar zijn vriend Kaap Matifou en sleurde dien van zijne bank af, waarop de Hercules half ingedommeld lag, en schreeuwde hem toe: "Op! en spoedig!... De oogen open en de beenen gebruikt! Drommels, het oogenblik is daar!" "Wat is daar?" riep de reus, zoo uit den dommel wakker geschud, onthutst uit. "Wat is daar?"
Ik hief het tweede couplet aan, toen ik een man met een jas en een vuilen hoed naar mij toe zag komen. Eindelijk! Ik zong nog lustiger. Zeg eens! riep hij, wat doe-jij hier, kwajongen! Ik hield eensklaps op, onthutst door die vraag en bleef hem met open mond aanstaren, terwijl hij nog dichterbij kwam. Komaan, krijg ik haast antwoord? Ik zing, mijnheer.
"O! ik vraag verschooning, Mijnheer Van Botbergen!" zeide de Predikant onthutst en verlegen: "ik was verstrooid van gedachten: UEd. is zeker heden of gisteren alhier aangekomen." "Om de verloving van mijn vriend den Ambtman te vieren," hervatte Elbert: "doch wat moet deze schriftuur?"
Neen!... Er behoeft niet naar Sint Augustijn gegaan te worden, maar naar Jacksonville zelve!... Wij moeten ons niet tot den Commodore Dupont wenden...." »Maar tot wien dan?" vroeg Perry onthutst. »Wel, tot Texar in persoon!..."
Passepartout was geheel onthutst en zag Fix aan zonder een woord te kunnen uiten. "De weddenschap van dien Fogg," ging Fix voort, "is slechts een voorwendsel, waarvan gij dupe zijt, gij zoowel al de leden van de Reform-club, want hij had er belang bij om zich van uwe onschuldige medeplichtigheid te verzekeren." "Maar waarom?" riep Passepartout uit. "Luister.
Bernabo zeide een weinig onthutst, dat niet de keizer maar God, die wat meer vermocht dan de keizer, hem die genade had verleend.
De arme Wouter was onthutst. Dat klonk anders dan 'n pauselyke aanstelling... die hy trouwens niet langer begeerde, want hy had zoo-even 'n heel andere aanstelling bekomen die hem beter aanstond.
Misschien worden die gevoed door een riviertje, dat ons gelegenheid kan geven om verder het binnenland binnen te dringen." »Inderdaad, master Gilbert." »Kom vooruit, Mars!" »Juist vooruit! Steeds vooruit! Ik zie de opening van een doorgang ten noordwesten van ons." »Waar zoekt gij het noordwesten in dit doolhof?" vroeg de jeugdige zeeofficier onthutst.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek