Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Deze nadert stil, wipt met een stouten sprong in den gevaarlijken bek, bijt en woelt zich door het keelgat heen, verscheurt het hart van het slapende ondier, doodt het zoodoende en baant zich nu, met bloed bedekt, met zijne scherpe tanden een weg door het lichaam van het monster naar buiten.
Schielijk rukte hij nu ook den jongen Indiaan het geweer uit de hand, en brandde de lading op het ondier af, maar het schot was andermaal mis. "Slecht schieten. Geweer niet kennen," zeide de "oude beer" zoo bedaard, alsof hij in zijn veiligen wigwam bij zijn gebraden vleesch zat. De Duitscher hoorde die woorden niet eens.
Schandaal wat gaf hij om schandaal? Als hij zijn zin had, zou er juist schandaal zijn, want hij zou dien Owen Davies verslaan, dat ondier, dat zich niet ontzien had een vrouw angst aan te jagen om het bevredigen van zijn wellust te bevorderen ja, hij zou hem naar het vasteland sleepen en hem daar dooden. Wraak was het eenige, wat hem overbleef!
Maar nauwelijks waren de pooten van het dier van den grond af, of de jonge Indiaan wierp zich in een schuinsche richting, ten einde niet op dezelfde plek als het ondier in het water te komen, van de balustrade af in den stroom. Hij verdween met zijn vracht onder de golven.
"Och heeren, och heeren, 't is de rog, dien ik verloren heb. Heeren, heeren, hij doet niemand kwaad, waarom zou u mijn rog steken? 't Is maar een visch!" Hij nam, denk eens aan, het ondier in zijn handen en legde het weder op de kar. De Weertenaren zagen, dat hij er rustig mede weg-reed. De boeren lachten om de stadslui, dat zij schudden.
Wij zijn in de vasten, maar de hertog wil zich niet onthouden van bloed. Kom, Lamme, er zijn vijfhonderd gewapende mannen rond het huis van Ohain; driehonderd man te voet zijn bij kleine groepen vertrokken en dringen in het Zoniënbosch. Straks, als Alva aan 't bidden is, grijpen wij hem vast, wij steken hem in een ijzeren kooi en zenden 't ondier aan den prins.
Overwegende, dat de weerwolf een beest is dat leeft van bloed, doch geenszins de dooden besteelt, meende de baljuw van Damme, dat het ondier zekerlijk moest gevolgd zijn door diepers, die, voor hun snood gewin, rondzwierven langs het strand.
De muis was weg: men wist niet waar, Spar sloeg de handen in elkaâr, Hij zuchtte diep, de arme man Want hij begreep er niets meer van, Ook Eva sprak geen enkel woord; De muis werd gansch niet meer gehoord, Maar Spar zei: "Top! ik weet het al, Nu loopt het ondier in den val Zie, 'k neem mijn slaapmuts, beste meid!
Hij bracht haar naar den koning; die was buiten zichzelf van vreugde, toen hij zijn lieve dochter levend voor zich zag, want hij meende zeker dat het ondier haar gedood had.
Fluks snelden de dienaren van den vorst toe en braken den bek van het ondier open en inderdaad, de tong was afgesneden! Tristan haalde haar zegevierend uit zijn zak te voorschijn en riep: "Ziehier, edele heeren! Is het u nu voldoende gebleken, hoe deze leugenaar u trachtte te misleiden? Zoo niet, dan zal ik hem op andere wijze dwingen zijne valschheid te bekennen!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek