Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Hadden die strakke oogen vroeger gefonkeld, toen hij zijne dienaren ten strijde opriep, om den moord op Graaf Floris gepleegd, te wreken? Hadden die vermagerde vingers toen zoo krachtig het zwaard omklemd? Neen, heen, hij kon het niet gelooven. "Zijt gij Heer Gijsbrecht van IJselstein?" vroeg de oude minstreel haperend en ongeloovig. "Ja, die ben ik. Maar gij, wie zijt gij?"
Verder komt hij niet. Kermend houdt de ridder zijn knieën omklemd en smeekt hem, zich zijner te erbarmen. "Ik ben het, die twintig jaar geleden den broeder in het Godesberger woud versloeg," klaagt de ongelukkige. "Reeds tweemaal tien jaar boet ik mijn vervloekte schuld en smeekte als pelgrim aan het heilige graf, als slaaf in de ketenen der ongeloovigen, Godserbarming over mij af.
Somber staart de andere voor zich uit, terwijl zijn vuist dreigend de strijdkolf omklemd houdt. Daar gaat de kring der omringende mannen uiteen. Tusschen de strijders treedt, met een ernstige uitdrukking op het gelaat, de opperpriester, een grijsaard met zilveren haren en harde trekken.
"Ja, zeker ben ik een van de uwen," riep hij den arbeiders toe; "daarom blijf ik hier beneden bij u en niet daar boven bij de aristocraten. Wij, wij arbeiders we zullen elkaar trouw blijven, hier is mijn hand!" Die werd door honderden gegrepen gedrukt en omklemd. En niemand had den directeur ooit te voren zóó gezien, rank en stralend, zooals hij zich langzaam een weg baande door de schare heen.
En Rudy hield den naasten boomstam omklemd; zijn oom klauterde boven hem tegen den boom op en hield zich daar vast, terwijl de lawine vele voeten van hen af voortrolde; maar de luchtdrukking, de stormvleugelen der lawine, brak boomen en struiken in den omtrek, alsof het slechts dunne rietjes waren, en wierp ze her- en derwaarts heen.
«Waar zou ik naar toe gaan?» dacht hij. «Ja, ja, daar is het kaboutermannetje de schuld van. Ach! zat die kleine dame maar bij mij in het schuitje, dan mocht het voor mijn part nog eens zoo donker zijn!» Nu kwam er plotseling een groote waterrot, die onder de brug woonde. «Heb je een pas?» vroeg de rot. «Geef je pas op!» Maar de tinnen soldaat zweeg en hield zijn geweer nog vaster omklemd.
Vol ontroering treedt Reinard Jansen binnen. Dáár brandt de eenvoudige olielamp dáár is de bedstee en dáár, aan het hoofdeinde, met Sultan aan zijn voeten, zit op een schamelen stoel het kleine meesterke, en op dat bleek en fijn gesneden gelaat ligt de majesteit der dienende liefde. Zonder een woord te zeggen, drukt baas Jansen de hand van het meesterke, en hij houdt ze lang en innig omklemd.
Hoe dit varkensmasker met figuren beschilderd is blijkt voldoende uit de afbeelding; de kleuren zijn dezelfde als van het andere masker. Beide worden door koorden van gespleten rotan voor het aangezicht vastgemaakt, en beide hebben ter hoogte van den mond des dragers een dwarshoutje, dat blijkbaar met de tanden door hem omklemd wordt om het masker op zijn plaats te houden.
In de magere vingers van zijn glad-koude hand houdt hij nog steeds kleumig het bosje dunne, roode potlooden omklemd, dat hem voor opzending naar den Krentetuin moet bewaren.
Uit het open buisje bij de keel vloeide een dun, geelachtig vocht, met bloed vermengd, op het witte laken dat in vele lagen over zijn borst lag, en zijn kleine, dunne handjes hielden het ijzer van het bedje krampachtig omklemd. Toen Kaja op haar knieën naast zijn bedje lag, en zijn handjes kuste, scheen het haar een onmogelijkheid dat hij zou kunnen blijven leven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek