Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
"Bidden!" zei de man: "loop! doar he'k wat oan!" Paul begon sterker te beven, maar hernam: "'k Kan oe alles niet zeggen wa'k denk en ien 't gemoed heb, moar één ding dat wee'k toch, da'j bidden mot eer da'j starft, of anders...." "Starven....!" herhaalde de vader: "wie zeit oe da'k starven zal....? Mien heufd....! o mien heufd....!"
't Was een oarig wêgsken ook: Links oan 't eind van 't gelpe korn, ha'j 'en boerenarf met boomen, en heujbargen, en 'en uiversnest; rechts ha'j 't uutzicht op de Vêluwsche bargen en 't huus van den Duno; en, recht veuruut, doar ha'j 't darp met z'n twee kerkskes; en lêge huuskes, en linde- en peppelboomen. En 't koorn sting gelp, en de klaprozen woaren zoo frisch, en de blauwe kornbluumpkes ook.
"Ge zegt niks, Frerik." "Gij ook niet, grootvoader." "Neen, mien jong, da wee'k wel, moar 'k docht ook oan merrege." "Doar docht ik krek oan," hernam Frerik. Kleine pauze. "Woarum zucht ie, Frerik?" "Zucht 'k?" zei Frerik: "ik docht da gij zuchtte; moar 't kan best wêzen, went 'k docht aweer oan merrege. As't is mis was!" "As't is mis was!" herhaalde de grootvader.
Bakhuizen van den Brink, die in Cremers "Oan 't kleine revierke" bladerde en las, legde het boekske weg met de ernstige verklaring, dat hij er een paar dagen uit zijn leven voor geven wilde, mocht hij auteur worden van bladzijden als deze . Allerliefst is de vertelling van "Kruuzemuntje."
"Wacht eens even, Pieter, ik geloof dat je overdrijft; de jongen ziet er niet uit, alsof hij kwam stelen," zegt Albertine, terwijl zij, een stap voorwaarts doende, vraagt: "Waarom kwam je hier? Zeg me de waarheid." "Ik wou den dokter spreken, juffrouw." "Mooi smoesje!" pruttelt Jacob. "Dan kost ge toch oan de veurdeur gebeld hebben. Een fatsoenleke mins kruupt toch niet 't achterhuus in."
Denk ie da'k mien dern oan zoo'n koale jong zou versmieten? Neen vrouw, wa'k gedoan heb, dat he'k gedoan, en God zal me doar veur zêgenen, dat zal ie; moar gek zin, za'k niet; doar ku'j over rêkenen."
Dan kunde de juffer van Tournel in 't priëel oan den viever zien zitten met den muzikant, onzen losé; en ze kussen mekôar, dat 't zoo klapt." "Wat zeg je, Pieter?" "Goa maar ens kieken, of 't nie woar is. Zeg! kunde gij 't nou begriepen van zoo'n mooie frissche dèrn, dat ze zoo'n lèliken bult nèmt?" "'n Mensch z'n zin, 'n mensch z'n leven, Pieter!"
'k Het niet zooveul um van te lêven...." Teunis toonde zijn vlakke hand: "A'j gevuul in 't lief hebt, dan zu'j Pauls voader, die de jong in 'en soes oan oe afsting, niet op dreug loaten.
Hij was al 'en poar uurkes opgewêst, en had moar vast 'en stroatje rondgeloopen. Neen, al te best gesloapen had ie niet; moar anders 't bed was goed gewêst. Joa wel, joa wel, Janssen docht 'r wel oan dat de man die 'm de weg zou wiezen, over 'en half uurke kommen zou.
Moar, as 't is zoo was?.... Weet Jozef dan niet da'k Jenneke nooit oan den jong van bleinde blauwwammis zou gêven; oan 'en jong, die tot zien viefde joar met zien voader den boer af bêdelen liep? Wist Jenneke niet, dat 'k heel wat bêters veur d'r had as 'en koale jong, zonder huus of hof?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek