United States or Tokelau ? Vote for the TOP Country of the Week !
Dan kunde de juffer van Tournel in 't priëel oan den viever zien zitten met den muzikant, onzen losé; en ze kussen mekôar, dat 't zoo klapt." "Wat zeg je, Pieter?" "Goa maar ens kieken, of 't nie woar is. Zeg! kunde gij 't nou begriepen van zoo'n mooie frissche dèrn, dat ze zoo'n lèliken bult nèmt?" "'n Mensch z'n zin, 'n mensch z'n leven, Pieter!"
Heel ver van de vormen der troubadourpoëzie is bv. de jolige platduitse humor in meer dan één van Hendrik van Veldekes platduitse liederen: het jonge meisje dat haar aanbidder weg heeft moeten zenden omdat hij »lose minne" van haar durfde vragen; zij vindt het vervelend dat hij niet zo is geweest als zij van hem verwachtte maar zij neemt het zijn »ziek gemoed" niet kwalik, verheugt zich op de komende zomer en heeft plezier in vrolike, onschuldige »bliskap". Of het huiselike, klagende innige der liederen van Albrecht van Johannesdorff, terwijl hij op een kruistocht naar zijn geliefde terug verlangt: »Hoe liefde begint dat weet ik wel; hoe die ophoudt weet ik niet... Mijn eerste liefde zal mijn laatste zijn... God geve dat ik haar in ere terug moge vinden als ik weer thuis kom, dan is mijn beste wens vervuld.
Woord Van De Dag