Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
Althans toen hij stierf ging alles over den kop en bleef er niets over. NORA. En toen? MEVR. LINDE. Ja, toen moest ik er mij maar doorheen slaan met het een-en-ander te verkoopen en een schooltje te houden en wat ik verder zoo hier en daar te doen kon krijgen. De laatste drie jaar zijn voor mij geweest, als één enkele lange werkdag zonder rust. Nu is die uit, Nora.
NORA. O, dat was dokter Rank, maar die komt niet als dokter; dat is onze beste vriend, en hij komt hier op zijn minst ééns per dag eens aanloopen. Neen, Torwald heeft geen ziek uur meer gekend na dien tijd. En de kinderen zijn frisch en gezond en ik ook.
NORA. Neen, dat zijn toch allemaal eigenlijk maar kleinzielige overwegingen. HELMER. Wat zeg je daar? Kleinzielig? Dus jij vindt mij kleinzielig? NORA. Neen integendeel, Torwald-lief, en juist daarom.... HELMER. Dat is hetzelfde; je noemt mijn motieven kleinzielig; dus dan moet ik het ook wel zijn. Kleinzielig! Helene! NORA. Wat ga je doen? Er een einde aan maken.
MEVR. LINDE. Ja ... Ja ... maar hoe kan je denken? NORA. Dan moet jij getuigen, dat het niet waar is, Kristine. Ik ben volstrekt niet buiten mezelf; ik ben bij mijn volle verstand nu; ik alleen heb het allemaal gedaan. Onthoud dat goed. MEVR. LINDE. Zeker zal ik dat. Maar ik begrijp er niets van. NORA. Och, hoe zou jij dat ook kunnen begrijpen? Wat nu gebeuren zal, dat is juist het wonderbare.
NORA. Nou ... nou ... schrik maar niet. Jij kon immers niet weten, dat Torwald ze mij verboden heeft. Weet je, hij is bang dat ik er leelijke tanden van krijgen zal. Maar och ... voor een enkel keertje.... Niet waar dokter? Alsjeblieft. En jij ook Kristine. En ik mag er ook eentje ... een kleintje maar ... één ... of op zijn hoogst twee! Nu ben ik toch zoo in-gelukkig.
HELMER. Stel je maar eens voor hoe zoo iemand, met zoo iets op zijn geweten, moet liegen en huichelen en naar alle kanten comedie spelen, altijd een masker dragen, zelfs voor die hem het naast zijn, ja zelfs voor zijn vrouw en kinderen. En voor de kinderen is dat juist het vreeselijkst, Nora. NORA. Waarom?
MEVR. LINDE. Nora ... wie was die man? NORA. Dat is een zekere zaakwaarnemer Krogstad. MEVR. LINDE. Dus was hij het heusch! NORA. Ken je dien man? MEVR. LINDE. Ik heb hem gekend ... vele jaren geleden. Hij was een tijdlang zaakwaarnemer daarginder bij ons. NORA. Ja dat was hij ook. MEVR. LINDE. Wat is hij veranderd! NORA. Hij is heel ongelukkig getrouwd geweest.
En misschien voor ons, Nora. O, jij, mijn lieve, lieve vrouw, 't is mij of ik je niet stevig genoeg vasthouden kan. Weet je, Nora ... dikwijls wensch ik dat een onmiddellijk gevaar je mocht dreigen, om alles, mijn leven, mijn goed en bloed en alles voor je op het spel te kunnen zetten. Nu moet je je brieven gaan lezen, Torwald. HELMER. Neen, neen ... van nacht niet.
Ik heb geen Papa die mij reisgeld geven kan. O, wees niet boos op mij. Lieve Nora, wees jij niet boos op mij. Dat is het ergste in een positie als de mijne, dat je gemoed zoo verbitterd wordt. Je hebt niemand om voor te werken, en toch moet je naar alle kanten heen werk zoeken. Je moet toch leven, en dan wordt je egoïst.
Je bent toch een echte vrouw! Neen, maar in vollen ernst Nora, je weet hoe ik over die dingen denk. Geen schulden maken! Nooit leenen! Er komt een gevoel van onvrijheid en ook iets dat niet mooi is in een huishouden, dat berust op schulden en geleend geld. Wij hebben ons tot nu toe flink weten te redden, en dat zullen wij ook verder doen, den korten tijd dat het nog noodig is. 't Is goed Torwald.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek