Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
MEVR. LINDE. Wat is dat toch waar je op wacht? NORA. Och, dat kan jij toch niet begrijpen. Ga vast naar hen toe; ik kom dadelijk ook. Vijf uur. Nog zeven uur eer het middernacht is. Dan nog vier-en-twintig uur tot morgen nacht. Dan is de Tarantella uit. Vier-en-twintig en zeven? Dus nog een-en-dertig uren te leven. Maar waar blijft mijn leeuwerikje dan toch? Hier is je leeuwerikje! Zelfde kamer.
Nu we zoo ver waren gekomen, werd het noodig, dat ik mij naar Ternate begaf ter regeling van verschillende zaken met het Residentiekantoor en voor verdere belangen. Juist een maand na onze aankomst te Tobelo, bood zich een welkome gelegenheid aan, om mij daarheen te begeven. De kleine gouvernementsstoomer "Nora" had, op de reede van Tobelo, het anker laten vallen met bestemming naar Ternate.
Van nacht wil ik bij jou blijven, mijn lieve vrouwtje! NORA. Met doodsgedachten aan je vriend? HELMER. Je hebt gelijk; dat heeft ons beiden geschokt. Er is iets storends tusschen ons gekomen ... gedachten aan dood en verwording. Daar moeten wij ons van zoeken te bevrijden. Tot zoo lang ... zullen wij ieder naar onze eigen kamer gaan. Torwald,... goeden nacht! Goeden nacht!
Ik dacht er ook over, maar, och god, ik had er den moed niet toe.... NORA. Ik ook niet. Neen, niet waar; u heeft er ook den moed niet toe ... u ook niet.... NORA. Neen ... neen ... ik heb er den moed niet toe! KROGSTAD. Het zou ook een groote dwaasheid zijn. Als de eerste huiselijke storm maar over is.... Ik heb hier in mijn zak een brief aan uw man.... NORA. En staat het daar allemaal in?
Ik was van plan hem op de hoogte te brengen van de zaak en hem te vragen niets te verraden. Maar hij was al zoo ziek.... 't Was helaas toen ook niet meer noodig. MEVR. LINDE. En heb je er later nooit iets van verteld aan je man? NORA. Neen! lieve hemel, hoe verzin je het! Hij die zoo streng is op dat punt!
Met de noodige papieren bij mij trok ik er nu weer op af. Toen de Nora de landpunt naderde, verscheen tusschen de ranke klapperstammen weer dezelfde gestalte van eenige dagen geleden. Hij had zeker met verlangen mijn komst tegemoet gezien en zou in ongeduldige afwachting moeten zijn over den loop der dingen. De Nora stopte.
NORA. Torwald heeft ook veel Champagne gedronken van avond. RANK. Zoo? NORA. Ja, en dan is hij naderhand altijd zoo vroolijk gestemd. RANK. Nou, waarom zou een mensch zich niet eens een vroolijken avond permiteeren na een goed gebruikten dag? HELMER. Een goed gebruikten dag ... daar durf ik mij helaas niet op beroemen. Maar dat durf ik, zie je.
Neen, die vreemde man zal mama heusch geen kwaad doen. Als hij weg is gaan we weer spelen. Wou u met mij spreken? KROGSTAD. Ja. NORA. Van daag?... Maar het is toch nog niet de eerste van de maand. KROGSTAD. Neen ... het is kerstavond. Het zal van u zelf afhangen, of dat een gelukkige avond voor u zijn zal. NORA. Wat wilt u toch? Ik kan vandaag heelemaal niet....
Ik heb Torwald's leven gered. MEVR. LINDE. Gered? Hoezoo gered? NORA. Ik vertelde je immers van die reis naar Italië. Torwald zou er nooit boven op gekomen zijn als hij er niet heen gegaan was.... MEVR. LINDE. Nu ja; en je vader gaf je het noodige geld er voor.... Ja, dat gelooft Torwald en alle andere menschen gelooven het; maar.... MEVR. LINDE. Maar?... NORA. Papa gaf ons geen rooie duit.
NORA. Och ja, ja, ja, ik weet wel dat al je gedachten altijd bij mij zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek