United States or Croatia ? Vote for the TOP Country of the Week !
MEVR. LINDE. Zeker, en in elk geval moet het al heerlijk zijn om het noodige te hebben. NORA. Neen, niet alleen het noodige, maar een boel, een heeleboel geld! Nora, Nora, ben je nog altijd niet verstandig geworden? In onzen schooltijd was je altijd erg verkwistend. Ja, dat zegt Torwald nu nog.
HELMER. Maar, liefste Nora, zou dat dan iets voor jou geweest zijn? NORA. Dat is nu juist de zaak. Je hebt me nooit begrepen.... Er is mij groot onrecht aangedaan, Torwald. Eerst door Papa en later door jou. HELMER. Wat! Door ons beiden ... ons beiden ... die meer van jou gehouden hebben dan van iemand ter wereld? Je hebt mij geen van beiden ooit liefgehad.
Je kunt het gerust gelooven, Kristine-lief, 'k heb er dikwijls over gedacht je te schrijven toen ter tijd; maar ik stelde het altijd uit, en altijd kwam er iets tusschenbeiden. MEVR. LINDE. Och Nora-lief, dat begrijp ik zoo goed. NORA. Neen, het was toch heel onaardig van mij. Jij arme Kristine, wat heb je al een boel ondervonden.... En hij heeft je niets nagelaten om van te leven, hè?
Maar de kinderen mag je niet opvoeden, die durf ik je niet toevertrouwen.... O, dat te moeten zeggen tegen háár, die ik zoo lief gehad heb en nog...! Nou ... dat moet nu uit zijn. Van geluk is voortaan geen kwestie meer; alleen moeten we trachten de restjes, den schijn nog te redden. Wat is dat? Zoo laat nog. Zou het vreeselijkste...? Zou hij...? Verberg je Nora! Zeg dat je ziek bent.
En dan dat alles te moeten verlaten.... NORA. Praatjes.... U gaat ons niet verlaten. NORA. En als ik nu eens vroeg om...? Neen.... RANK. Om wat? NORA. Om een groot bewijs van uw vriendschap...? RANK. Ja ... ja? NORA. Neen ... ik meen ... om een ontzettend grooten dienst.... RANK. Zou u mij heusch voor één enkelen keer zoo gelukkig willen maken?
Mijn oude Anna-Marie, je bent een goede moeder voor mij geweest toen ik klein was. DE KINDERMEID. Kleine Nora, dat stakkerdje, had immers geen andere moeder dan mij. NORA. En als de kleintjes geen andere moeder hadden, dan weet ik wel dat jij ook voor hen.... Och mallepraat. Ga nu maar weer bij de kinderen. Nu moet ik.... Morgen zal je eens zien hoe prachtig ik zijn zal.
Hoe heeft hij de arme Nora van het Poppenhuis want ik spreek hier niet van de Steunpilaren der Maatschappij , waar het echte leven nog wat boven op ligt, hoe heeft hij die arme Nora tot vertwijfeling gebracht, door haar alle illusies over zichzelf en haar edelste daden en haar hoogste liefdesverwachting te ontnemen en te ontscheuren!
Dat moet mijn zangvogeltje nooit meer doen. Een zangvogeltje moet nooit valsche tonen laten hooren! Is het zoo niet? Ja, dat wist ik immers wel. En nu praten wij er niet meer over. Hè, wat is het hier gezellig en lekker. Torwald! HELMER. Ja. NORA. Ik verheug mij zoo dol op het gecostumeerde bal bij de Stenborgs overmorgen.
En wanneer Nora, bevrijd, het onbekende donkere leven intreedt, zal het duister van haar pad wijken, maar, vrouwe Alving, de heroïne van het drama Spoken, gaat door den ijzigen nacht, en de schimmen van den Nacht geven haar het geleide.
Heb je dan bij zoo'n gewetensvraag geen onfeilbaren gids? Heb je dan geen godsdienst? NORA. Och, Torwald, ik weet immers niet eens goed wat godsdienst is. HELMER. W
Woord Van De Dag