Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juli 2025
Wanneer hij insgelijks over het wijde slagveld gezien had, kwam hij nader bij Gwyde, en sprak: "Ik zie Adolf van Nieuwland niet, de benauwdheid doet mij sidderen. Gij weet het, zo de onversaagde jongeling onder het vijandlijk zwaard gevallen is ... dan zullen er zulke bittere tranen over hem gestort worden!"
Van historischen aard zijn het Schip van Damiate, o.a. te Amsterdam, in den Preekboom, te Clercken in België, de Tiende Penning, te Brielsch Nieuwland; ook schuilt in de uithangborden menige plaatselijke overlevering. Van merkwaardige personen noem ik Floris de Vijfde, Paus Adrianus, Erasmus.
Alhoewel in diepe bedenking verzonken, had de ridder haar woorden verstaan, en dit had hem grote troost toegebracht. Het oud edel geslacht Van Nieuwland was zonder vlek, en Adolf de eerlijkste ridder die hij kende.
Hij is van fijn stroo, en evenals de geheele kleeding zwieriger dan de Walchersche; aan den rand is hij omzoomd met een strooien biesje van roosjes of pikkeltjes; de voering is fijn en niet altijd blauw en op den hoed zelf zijn onderscheidene rosetten, of, zooals men ze noemt, kransen van stroo, die men als navolging ook vindt in het Walchersche Nieuwland, maar niet op Walcheren zelf.
Na menigvuldige vragen, welke de Graaf de Deken der wevers over 's Lands zaken deed, sprak hij: "Ja, meester Deconinck, ik heb in mijn gevangenis door Mijnheer De Vos en door Adolf van Nieuwland uw mislukte pogingen vernomen. Het is mij een groot genoegen nog zulke trouwe onderdanen te hebben, terwijl de meeste Edelen mij verlaten."
De laatste was Adolf van Nieuwland , een jonge ridder uit een der edelste stammen der rijke stad Brugge.
Reeds scheen de speer tussen de helm en het harnas in zijn hals te dringen, wanneer Adolf van Nieuwland zijn slagzwaard als een bliksem opheffende de speer aan twee stukken hakte, en aldus het leven van zijn Veldheer behield.
Robrecht van Bethune en De Chatillon kwamen niet meer bij elkander; zij ontweken alle wegen die hen mochten verenigen en geen van beiden sprak nog een woord. Adolf van Nieuwland rende vooraan met gebogen hoofd; droefheid en smart verbleekten zijn wangen en zwarte dromen vervulden zijn gemoed. Machteld had hem verstoten!
Vanhier, dat deze groote uitgestrektheid Nieuwland, welke in 1505 door de bedijking van het Bildt werd afgesloten, eene belangrijke vergoeding geacht werd voor al de verlorene gronden bewesten de Friesche kust. Ten gevolge van dat alles had het land eene gansch andere gedaante verkregen.
Maar, Mijnheer, nu wij de stad Brugge zo nabij zijn, zoudt gij mij kunnen zeggen waar een zekere Adolf van Nieuwland woont?" "Adolf van Nieuwland?" riep de ridder. "Hij is degene die u verzelt, ik ben het!" De verwondering van de Priester scheen groot; hij bleef in de baan staan en bezag de Jonker met een geveinsde verbaasdheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek