United States or Caribbean Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Doch al is het feitelijk in het deltaland, het water heeft hier zijn gaven van nieuwland nog aan den zandbodem van Noord-Brabant vastgehecht. Wij naderen Steenbergen, waar de zandgronden in een rug tusschen de kleigronden vooruitschuiven, een laatste worsteling tusschen Diluvium en Alluvium. Stil en vergeten ligt daar het oude stedeke; in zijn straten heerscht diepe rust.

Nochtans, Mijnheer, indien uw verzoek met de rechten des volks en der Gemeente strijdig is, zou ik u raden het geheim te bewaren en mij niets te vragen." "Sedert wanneer," riep Adolf enigszins verstoord, "sedert wanneer, Meester, hebben de Heren Van Nieuwland uw rechten verkort? Die taal hoont mij!"

Daar komt mijn trouwe vogel zo lieflijk met zijn vangst terug!" Deze woorden waren haar mond nog niet gans ontgaan of de havik viel reeds met de snep op haar hand. Adolf van Nieuwland bevond zich sedert weinig ogenblikken in de nabijheid der schone Machteld. Zijn blikken stuurde hij met bange liefde op haar; niet in haar aanzicht, maar op haar klederen, op haar hakkenij op al wat haar omringde.

Wanneer Adolf van Nieuwland de jonge Machteld onder zijn bescherming stelde, glimlachte hij van genoegen; want dit was een zegepraal voor het volk dat hij vertegenwoordigde. Hij berekende de voordelen welke de tegenwoordigheid der doorluchtige maagd hem tot het uitvoeren van het grote verlossingsontwerp kon toebrengen. "Mijnheer Van Nieuwland," antwoordde hij, "uw vraag vereert mij grotelijks.

De vrouwenkleeding onder de stad Middelburg, in Arnemuiden, Westkapelle en Nieuwland wijkt wel in enkele opzichten van de beschrevene Walcherensche af, doch komt er in hoofdtrekken mede overeen. Ons bestek laat niet toe, daarbij stil te staan. Wij willen enkel er op wijzen, dat de vrouwenkleeding van Oud- Nieuw- en St.

Philippe le Bel bleef rustig in het bezit van Gwydes erfdeel. Zodra het droeve nieuws in Vlaanderen aankwam, begaf Maria, de zuster van Adolf van Nieuwland, zich met talrijke dienaren naar Wijnendale, en deed haar gewonde broeder in een draagkoets naar het vaderlijk huis te Brugge overvoeren.

Wanneer de soldeniers met hun overste in de straat gekomen waren, ging Brakels stilzwijgend vooruit, en bracht hen door de duisternis tot in de Spaansestraat, bij de deur der woning van Mijnheer Van Nieuwland. Hier schaarden de soldeniers zich langs de muur en lieten geen zucht uit hun borst gaan, opdat men hun tegenwoordigheid niet mocht bemerken.

Zodra Adolf in de zaal terugkwam, stond Diederik van zijn zetel op en sprak: "Mijnheer Van Nieuwland, ik mag hier niet lang meer blijven, derhalve verzoek ik u een weinig geduld om aan uw gelaat de nodige ouderdom te geven. Vrees niet dat iets u schaden zal, en laat mij zonder stoornis begaan." De ridder plaatste zich op een zetel voor Diederik, en liet het hoofd achterover hellen.

Broeder Willem lachte spottend en hakte hem achter in de nek dat hij, van leven beroofd, met het aangezicht in het gestorte bloed viel . De Franse heren De Tarcanville en d'Aspremont werden door de hamer van de gulden ridder verpletterd, Gwyde kloof het hoofd van Renold de Longueval met een houw, en Adolf van Nieuwland wierp Raoul de Nortfort uit de zadel.