United States or Zimbabwe ? Vote for the TOP Country of the Week !
Nochtans boezemde Machteld geen liefde in; alhoewel zij als een kind mocht aanzien worden, hadden haar wezenstrekken die statigheid in zich, welke de eerbied der mannen dwingend afeist en nimmer toelaat dat een vermetele liefde zich in hun boezem wortele. De jonge maagd hing lieflijk als een droom, met haar tenger lichaam nevens de zijde harer hakkenij en hief het hoofd statig in de hoogte.
Boven uit de top der kap, aan een gouden knoop, hing een doorschijnende sluier, in dewelke duizend gulden en zilveren stipjes gewrocht waren, en die op de rug der hakkenij volgens de bewegingen der Jonkvrouw heen en weder wapperde.
Haar bovenkleed was op de borst open en liet een keurslijf van lazuur fluweel met zijn zilveren snoeren zien; het daalde slechts tot aan de knieën en was van het kostelijkste gouden laken. Onder uit die bovenkolder kwam een groen satijnen samaar, die zo lang was dat de vouwen langs de zijde der hakkenij neerhingen en meermalen de aarde raakten.
Deze was op een vale hakkenij gezeten en gans met goud en gesteenten overdekt. Een lang rijkleed van gulden laken, dat op de borst met een zilveren snoer toegeregen was, viel in zware vouwen tot bij de aarde, en glansde hevig met zijn duizend schitterende versiersels.
Nevens hem reed zijn welbeminde Machteld op een sneeuwwitte hakkenij, de doorluchtige maagd was nog bleek, echter niet meer krank; de komst van haar Adolf had de ziekte uit haar verdreven. Een hemelblauw rijkleed van het fijnste fluweel, met zilveren leeuwkens bezaaid, viel met lange vouwen over haar voeten tot bij de aarde, en een zijden hoofdsluier daalde van de punt harer kap tot op het paard.
Met een zichtbare spijt draaide zij haar hakkenij om, en riep terwijl zij nog eenmaal het hoofd tot de Vrouwen keerde: "Ziet, Mijne heren, ik meende alleen Koningin te zijn in Frankrijk; maar mij dunkt dat die van Vlaanderen, die in onze gevangenissen liggen, al te gader prinsen zijn; want ik hun vrouwen alhier gekleed zie als Koninginnen en prinsessen !"
Allen waren zij op lichte hakkenijen gezeten, een lang rijkleed viel over haar voeten langs de zijde der hakkenij, tot bij de aarde. Keurslijven van gouden laken drukten haar de borst en hoge kappen met paarlen versierd, lieten zwierige linten van haar hoofd dalen. De meesten hadden een roofvogel op de hand.
Daar komt mijn trouwe vogel zo lieflijk met zijn vangst terug!" Deze woorden waren haar mond nog niet gans ontgaan of de havik viel reeds met de snep op haar hand. Adolf van Nieuwland bevond zich sedert weinig ogenblikken in de nabijheid der schone Machteld. Zijn blikken stuurde hij met bange liefde op haar; niet in haar aanzicht, maar op haar klederen, op haar hakkenij op al wat haar omringde.
Paarlen en allerlei knopen en eikels van de kostelijkste stoffen gewrocht, hingen in overvloed op haar en op de hakkenij, die deze schatten voerde.
De hakkenij die deze prachtige Jonkvrouw voerde, was ook op heel haar tuig met gulden en zilveren plaatjes en waggelende eikeltjes versierd. Men voege nu daarbij de reeds gekende schoonheid der gelaatstrekken, en de zwierigheid der tengere leden van het meisje, en men vorme zich een denkbeeld over de bevalligheid die haar dan omringde.
Woord Van De Dag