Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
"Bavo zou ondankbaar worden en zijne ouders miskennen? Nooit, nooit, zijn hart is enkel liefde en dankbaarheid." "Het is een goed kind, ik weet het," morde Damhout "Ze zijn altemaal goed, Christina, zoolang ze klein zijn; maar zoohaast ze man worden, gaan ze hunne eigene gangen en ze bekreunen zich om hunne ouders niet meer.
Hij meende den kerker te verlaten; maar Dakerlia liep tot hem en weerhield hem, terwijl zij bevend kermde: "Disdir, Disdir, ach, wees barmhartig! Genade, genade voor hem!" "Genade voor hem?" morde mher Vos, zich omkeerende. "Gij alleen, Dakerlia, kunt hem het leven nog redden; een enkel woord van u is daartoe genoeg." "Een enkel woord? Welk woord?" stamelde de maagd met angstig vooruitzicht.
"Gij hebt nooit afgunst gevoeld, Witta; de minnenijd heeft nooit u den boezem verteerd. O, behoede de barmhartige God u voor zulk akelig lijden! Het is eene slang die om ons hart gekronkeld ligt en het vezel voor vezel verbijt en verscheurt." "Maar laat mij spreken", morde Witta, hare klacht onderbrekende. "Ik heb eene verrassende tijding u mede te deelen.
Ik zal mijne zuster aanraden in uw voordeel te pleiten, als zij jonkver Wulf gaat bezoeken. Wat mij betreft, ik herhaal het u, met Dakerlia wil nog mag ik voortaan spreken. Nu, vaarwel, en blijf hopen." Hij verwijderde zich tusschen de boomen. Disdir Vos zag hem achterna met een zuren lach op de lippen. "Hij heeft haar bemind! Hij bemint haar nog!" morde hij binnensmonds.
Zij beminde en vereerde hem. Wanneer hij sprak, boog zij zich; en al wat hij deed, vond zij goed. Alleen de dienstbode, Magloire, morde wel eens. Zooals wij hebben gezien, had de bisschop slechts 1000 francs voor zich gehouden, 't welk, gevoegd bij het jaargeld van juffer Baptistine, te zamen jaarlijks 1500 francs bedroeg.
Wij stellen ons aan hun hoofd, sluipen, door de duisternis begunstigd, op den burg, stormen in de feestzaal, vallen op de Isegrims en dooden al de dischgenooten, behalve de afgezanten des Keizers ..." "En de graaf?" morde Robrecht ontsteld. "Onze eerste slag is voor Karel van Denemarken; hij vooral moet sterven, de dwingeland!" Mher Sneloghe sprong recht; hij was bleek en scheen te beven.
«Broederschap van Onze Lieve Vrouw!» riep Spinael bijna spottend. «Ik ben geen lid meer, vriend. Iemand, die voor het groote /Theater/ werkt, gelijk ik, die mag met geene flambouw in de processie meer loopen. Waarlijk, het zou niet staan.» «Goeden dag dan!» morde Van Roosemael op droeven toon, en hij liet den verfranschten schoenmaker voor zijne deur staan.
Gij hebt mij overtuigd dat zulke aanval bij verrassing, al gelukte hij ten volle, meer kwaad dan goed aan onze zaak zou kunnen doen. Waarschijnlijk is mher Isaac insgelijks van deze meening?" "Inderdaad", antwoordde Isaac Van Reninghe. "En indien mher Ingelram wil toestemmen om van de uitvoering van ons ontwerp af te zien?" "Alleen kan ik niets ondernemen", morde Ingelram, in schijn verstoord.
De veldheer, die alleen met Baudewijn Van Aelst de anderen vooruitstapte, zeide, na eene wijl in stille overweging te zijn verstonden gebleven, tot zijnen gezel: "Onder ons durf ik het u wel bekennen, mher Baudewijn, 's konings boodschap bedroeft mij diep." "Betreurt gij den keus die wij hebben gedaan?" morde Baudewijn
"Zijt gij het, mher Disdir Vos?" vroeg Landfried door het kijkgat der poort. "Ik ben het, doe open", morde Disdir. "Waarom laat gij mij zoolang in de duisternis staan wachten?" "Een oogenblik, heer; ik haal de egge naarboven", antwoordde Landfried.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek