Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
De ridder schaamde zich geducht, dat hij juist op zulk een oogenblik en voor zulke toeschouwers te vallen was gekomen, en mompelde de vreeselijkste verwenschingen tegen den onschuldigen schildknaap, die nog altijd aan zijn in den strik gevangen been lag te trekken.
Zijn bleek gezicht vertrok in een schurkachtigen lach, terwijl hij zich omkeerde en scherp turend van onder zijn dikke, roode wenkbrauwen, zijn oor naar de deur keerde om te luisteren. »Wat.... wat is dat?« mompelde de Jood, terwijl zijn gezicht van uitdrukking veranderde, »maar twee? Waar is de derde? Er zal toch niets gebeurd zijn? Wacht!« De voetstappen kwamen nader, tot op het portaal.
»Wat zou ons kunnen dwingen, moeder?" vroeg Joël. Vrouw Hansen antwoordde niet, maar zij was bleek geworden, toen haar die vraag zoo bepaald gesteld werd. Zij trok zich in hare kamer terug, terwijl zij bij het heengaan onverstaanbare woorden mompelde. »Er is iets ernstigs aan de hand," zei Joël tot zijne zuster. »Dat vrees ik ook," antwoordde deze.
Thans overhandigde de verdachte persoon hem een, naar muscus riekend, zijden rolletje, waarop 's konings zegel en eenige schrijfteekens zichtbaar waren. De zweepdrager nam het aan, en onderzocht het zegel. »Dit is in orde," mompelde hij. Daarop begon hij het schrift te ontcijferen.
"Juist, juist," zei Flipsen met een onmerkbaar lachje om zijne lippen. "Nu jongens, zoekt maar goed. Er zal hier of daar nog wel wat te vinden zijn." Hij liet de jongens staan en ging naar huis. Maar hij lachte inwendig van pret, want hij twijfelde niet, of hij was thans de daders wel degelijk op het spoor. "De pottenschipper," mompelde hij tusschen de tanden.
"Hou toch je mond van die arme bloeden van kinderen!" gromde een burger hem toe. "Denk jij, dat wij hier de menschen laten verbranden? Daar zijn geen kinderen in huis. Daar waren maar twee oude luidjes en eene meid, en die zitten al een uur in veiligheid." "Geen kinderen!" mompelde Holstaff: "een raar huisgezin zonder kinderen. "Nu, ik kan het niet helpen.
"Ik wou dan maar, dat het morgen was," mompelde Laurie, weinig gesticht over de verandering, die hij in haar opmerkte. Meta danste en coquetteerde, babbelde en gichelde, precies als de andere meisjes.
"Ja! morgen! als zij hem morgen maar laten doorreizen," mompelde de waardin: "doch dat is hetzelfde: er zal geen kans zijn den man meer uit zijn bed te krijgen: en is er nog een plaats in de groote kamer open?"
"Zoo is het in orde," mompelde Peer. "Hoe slecht hij ook is, zijn ridderwoord zal hij niet breken. Ha, daar houdt het rammeien op. Hij verzamelt zijne krijgers. Eindelijk zal dan toch een einde komen aan mijn lijden, en zal ik kunnen genieten van mijn zuur verdiend goud. Wacht, als straks de burcht geplunderd wordt, zal ik een handje meêhelpen.
Hebben die ons soms op hun feesten genoodigd? Ik tenminste heb nog geen enkele invitatie-kaart van hen ontvangen. En ik ben al oud, asjeblieft!" "De Romeinen wonen in Rome, waar de Paus is!" mompelde Capitán Basilio. "Nu begrijp ik het!" riep de oude zonder van streek te raken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek