United States or Eritrea ? Vote for the TOP Country of the Week !


Woedend beval hij terug te keeren en het rammeien voort te zetten. Nog was de burcht behouden. "Voor hoelang?" fluistert Jonker Jan, als hij weer naar den toren is teruggekeerd. "Voor hoelang?"

Hoor, onophoudelijk rammeien de vijanden de muren, hier en ginds, zelfs op verscheidene plaatsen tegelijk. Waarom trekken de dappere strijders niet als vroeger de poort uit en jagen den vijand als kaf voor zich heen en doen de belegeringswerktuigen door vernielende vlammen verteren?

Een geweldige bons op de voordeur en als onder het rammeien van een heiblok vloog ze open, en Kamiel en Meleken kwamen binnengestormd. Met één machtigen ruk trok de stalknecht Smul van Rozeke's lijf, gooide hem als een pak in den hoek bij den haard, sprong op hem toe en hield hem daar onder bedwang, terwijl Meleken haar als zinneloos gillende meesteres optilde en naar het achterhuis droeg.

Het rammeien van den muur werd onophoudelijk voortgezet. Blijkbaar had Vianen bevolen, ook gedurende den nacht door te werken. De meeste krijgsknechten zaten te paard. De overigen hadden alles bij zich, wat geschikt was, om snel brand te doen ontstaan. Iedereen was zwaar gewapend.

Maar nauwelijks hadden de poorters dier stad vernomen, dat de gehate Van Borselen zich binnen hunne muren in gevangenschap bevond, of zij begaven zich onder het slaken van de vreeselijkste kreten naar het Steenen Huis en eischten de uitlevering van den dwingeland. Spoedig begonnen zij de deur te rammeien en drongen, toen deze bezweek, met woest geweld naar binnen.

"Doe, wat ge niet laten kunt, edele heer," antwoordde de schildknaap; "maar wees in 's hemels naam wat voorzichtig met dat met het hoofd tegen de rots rammeien. De steenen zijn hard en hebben allerlei hoeken en punten. Als ge toevallig op zoo'n punt te land kwaamt, kon 't met alle malligheid op eens gedaan wezen.

Als de golven onmiddellijk tegen den voet der rotssteilte kunnen aanstroomen, dan rammeien zij die rotsen, zooals eertijds de stormrammen de oude vestingmuren rammeiden, en brengen zij den berg zelf aan het wankelen. De kracht der golven bij eenen storm is verbazend.

"Zoo is het in orde," mompelde Peer. "Hoe slecht hij ook is, zijn ridderwoord zal hij niet breken. Ha, daar houdt het rammeien op. Hij verzamelt zijne krijgers. Eindelijk zal dan toch een einde komen aan mijn lijden, en zal ik kunnen genieten van mijn zuur verdiend goud. Wacht, als straks de burcht geplunderd wordt, zal ik een handje meêhelpen.

"De kat heeft den muur bereikt en men is begonnen te rammeien!" riep Dodo, die al meer een beleg had medegemaakt. "Dat zal het wezen!" antwoordde Jonker Jan. "Wat moeten we daaraan doen? Als we ze stil hun gang laten gaan, hebben ze in hoogstens drie dagen een gaf in den muur, dat groot genoeg is, om hen allen door te laten, en bij St. Joris, dat zal niet gebeuren!"

"Wat is dat?" riep hij uit. "Hoor, Dodo, men houdt op met rammeien! Wat zou dat te beteekenen hebben?" "'t Is vreemd," zeide Dodo, terwijl beiden moeite deden om in de duisternis de bewegingen van den vijand te onderscheiden. "Ik begrijp ook niet, wat dat kan zijn." "Hoor," zeide Jonker Jan, "is het niet alsof de krijgslieden zich daar verzamelen? Luister, Dodo, ik geloof het zeker."