Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juli 2025
"Arm kind!" mompelde hij op den toon van innig medelijden. Ik werd door die woorden getroffen, daar ik niet gewoon was aan de vriendelijkheid van den norschen professor. Ik nam zijne bevende handen in de mijnen. Hij liet mij begaan, terwijl hij mij aanzag. Zijne oogen waren vochtig. Nu zag ik hem de waterflesch nemen, die aan zijne zijde hing.
Ik wil, dat hij zich omkeert...." En zij opende zeer wijd de oogen, als om meer kracht aan haar blik te geven. "Ja, zij trekken de beste sappen tot zich en geven een valschen schijn van rijkdom," mompelde Lewin, terwijl hij de pen neerlegde en gevoelde, dat de blik zijner vrouw op hem was gevestigd. Hij keerde zich om: "Wat is het?" vroeg hij opstaande met een glimlach.
Hoe het zij, zeide Frank tot den kapitein, 't is hier de tijd noch de plaats voor verdere ophelderingen, doch wie gij medebrengt, die is van harte welkom. Laten wij ons nu naar onze schuilplaats spoeden, dáár kunnen wij praten! En men begaf zich terstond op weg. Duivels, mompelde Dries, nu en dan een blik op Rebecca slaande, men kan niet zeggen, dat de kapitein een slechten smaak heeft.
Wat ook de denkbeelden mochten geweest zijn, die den grijzen man onder die lezing vervulden, zeker is het dat zijne stem hokte toen hij aan de woorden: "Doch niet gelijk ik wil, maar gelijk Gij wilt!" gekomen was; en met een zenuwachtige wending schoof hij het boek naar zijn dochter, terwijl hij iets mompelde van: "Elsje jij moet maar lezen; mijne stem.... mijne oogen...."
"Laat dat dan de laatste zijn, Coenraad," zeide de minstreel, terwijl een der zangers hem opnieuw inschonk. "Ja, d... de laa.., t... ste," mompelde Coenraad. Toen namen de zangers hem in hun midden en verlieten met hem het vertrek. "Waar moeten we je brengen, Coenraad?" vroegen zij lachend, maar toch keken zij elkander met een veelbeteekenenden blik aan.
"Ik begrijp er niets van," mompelde hij, "ik vind in het slot den sleutel, dien ik vanmorgen medegenomen heb. Enfin, we zullen zien. Ik had hem in mijn zak gestoken. Wel, alle duivels, daar heb je hem nog," riep hij uit, terwijl hij den sleutel liet zien. "Dat is tooverij!" "Phantasmagorie," zeide Colline. "Phantasie," voegde Rodolphe eraan toe.
Naam maken! mompelde de jongen. Daar moet ik niets van hebben. Ik zoû geld willen verdienen om u en Sybil van het tooneel te kunnen nemen. Want d
"O God, zou het mislukken?" mompelde hij onhoorbaar. Doodstil bleef hij staan. Zou Coenraad wakker zijn? Hij luisterde. Neen, het scheen, dat hij sliep, althans zijne ademhaling was diep en zwaar. Maar snorken en droomen deed hij niet meer. Fulco wachtte wel een kwartier lang. Toen ging hij zacht met één been weer eene schrede verder. Even later verplaatste hij zijn andere been.
Hij nam haar mede zooals zij was, plaatste haar op de tafel en beschouwde haar op een afstand, terwijl hij half de oogen sloot; toen glimlachte hij met een gebaar van voldoening. "Juist zoo, juist zoo!" mompelde hij, terwijl hij een potlood nam en snel begon te teekenen. Een der vetvlekken gaf aan zijn schets een nieuw voorkomen.
"Wat is er van Waring geworden?" mompelde zij. "Over land gereisd of over zee?" mompelde hij terug. En dit ingaan op haar volkomen overbodige aanhaling, klonk haar als een rechtvaardiging voor de dwaasheid die zij doen ging. Bij den ingang van het gebouw stak hij zijn hand op om een taxi aan te roepen, maar werd tegengehouden doordat zij zijn arm aanraakte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek