Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
De heer de Stuwen morrelde even met zijn huissleutel in het slot, veegde zijn voeten af op de vloermat, en hing zijn jas en hoed aan den kleinen standaard, zette zijn stok in den bak en kwam binnen, met een groote witte linnen zakdoek zijn neus snuitende. De twee heeren gaven mekaâr een hand. Hè, hè, 't is heerlijk weêr, zeî de Stuwen.
Al de herinneringen uit haar vroegste jeugd en van later kwamen op in haar verbeelding, zachtjes na mekaâr. Die goede vader, die zoo innig goed was, zoo iets wereldsch, zoo plicht-getrouw, die zoo bedaard en eenvoudig het leven doorging en haar zoo erg, met zoo een trouw, zoo oprecht en zonder bijbedoeling, had liefgehad.
En 's avonds bleven zij weêr bij mekaâr zitten tot aan den nacht. Naar de club ging Jozef vooreerst niet. Hij woû daar liever niet komen met den rouwband om zijn hoed. En dan, had hij thuis niet zijn lieve vrouw zitten? Haar gezelschap trok hem meer en meer aan. Uren lang zaten zij 's avonds bij elkaar met de thee en praatten over de Stuwen en het verledene. Over de toekomst spraken zij weinig.
Hij keek in de groene oogen van zijn nichtje en merkte er de groote verlegenheid, die trillend en schroomvallig erbinnen waterde. Luister, vertelde hij na een tijdje, we mogen er wel wat van aan mekaar toevertrouwen. Zullen we niet? Zeker zullen we dat. Wat zijt ge een schavuitig duikertje, kind!
En voor een gedeelte was zij geslaagd, zij had zich-zelf zoo weten te verzwakken, dat de dokter en Jans haar op een morgen met geweld aan de ziekenkamer onttrokken en naar bed brachten. Toen sliep zij achttien uur achter mekaâr. En zij voelde zich zoo krachteloos, dat zij zich wel moest laten aanleunen, het verschijnen van een liefdezuster, beneden, die men zich gehaast had te laten komen.
We zijn alle drie hier bij mekaar gekomme zonder 't te wille!" "Dat hadt je nooit op een betere plaats kunne doen," zeide Oude Jan, zijn pijp uit den mond nemend. "Kom maar in de voorkamer. 't Is al 'n heele tijd geleje dat je daar voor 't éérst binnenkwam, en de twee andere zijn ook geen vreemden. Wacht even, dan zal ik de deur van de winkel dicht doen. He, wat piept ie!
Zijn gehoor was groot, en hij moest zijn onderwerp recht doen geschieden. Sommigen der knapen schuifelden rond in ongeduldige afwachting; maar Dirk fluisterde hun toe: »Wacht maar. Outa maakt zich achter mekaar." Eindelik ving Galant aan zijn storie te vertellen. »Kijk, kleinbaassies," zei hij, »dit is niet zo danig makkelik om mijn storie mooi aan jullie te vertellen.
Ik bette meneer z'n gezicht met water want ik dacht, dat zijn aren zouden bersten. Na een kwartier kwam ie weêr bij. Ik had al-door geen oog van hem afgehad. Toen zeê ie zachies, o toch zoo zachies: Jans, kom eens hier. Ik geloof, dat ik nu dood ga zeg et an de jufvrouw, zeg et an de jufvrouw. Dit zeê ie precies zoo tweemaal achter mekaâr. Toen ging ie weêr leggen, achterover op zijn kussen.
Jij pakte mij, ik pak jou weer, Daar kun jij op vertrouwen; Is 't heden niet, dan morgen vast; Ik zal jou naam onthoûen.« Dat je mekaar voor 't lapje houdt, Wie zal daar over vitten? Wie zal niet graag, om mee te doen, In jullie kring gaan zitten? Maar eerlijk moet je altijd zijn, Ook bij het grappigst plagen; Want spot, je weet het drommels goed, Doet vaak méér pijn dan slagen. Dina en de muis.
Al wil mijn dochter Johanna trouwen met een keuterboer, mijn gezegde is: "je mag twee jonge lui niet van mekaar halen." Toen lachte juffer Christine niet meer. Ze dacht bij zichzelve: "'t Is goed, dat Herbert en Johanna bij elkaar zijn, want mijn dochter zal niet met een armen jongen trouwen, daar zal ik voor zorgen." Ze sprak haar gedachten niet uit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek